MAHKEMESİ : SOMA 2. ASLİYE HUKUK(AİLE) MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/03/2014
NUMARASI : 2013/174-2014/84


Taraflar arasındaki tedbir nafakasının kaldırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesinde; tarafların ayrı yaşadıklarını, müvekkilinin davalıya aylık 250,00 TL tedbir nafakası ödediğini, nafakanın takdir edildiği tarihte davalının işsiz olduğu halde şuan öğretmen olarak görev yaptığını, aylık kazancının müvekkilinin kazancından fazla olduğunu, davalının nafakaya ihtiyacı olmadığını belirterek; tedbir nafakasının kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davanın kabulü ile tedbir nafakasının dava tarihinden itibaren geçerli olmak üzere kaldırılmasına karar verilmiş, hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; tedbir nafakasının kaldırılması istemine ilişkindir.
Somut olayda davacı, davalıya aylık 250,00 TL tedbir nafakası ödemekte olup, davalının gelirinin kendi gelirinden fazla olduğundan bahisle tedbir nafakasının kaldırılmasını talep etmektedir.
Tedbir nafakasının niteliği ve yasal düzenleme gereği her iki eşin birliğin giderlerine katılma zorunluluğu vardır. Eşler, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılırlar.
Kadının belirli bir gelirinin bulunması, hatta gelirinin kocanın gelirinden fazla olması kocayı ortak giderlere katılma yükümlülüğünden tamamen kurtarmaz. Zira; evlilik birliğinin korunması ve devamını sağlamak için eşlerin asgari ölçüde uyması gereken bazı yükümlülükler ve karşılamaları gereken bazı ortak giderler (kira, yakıt gideri, elektrik, su ve telefon faturası) mevcuttur.
Hal böyle olunca, davalı kadının gelirinin olmasının davacı kocanın birliğin giderlerine katılma yükümlülüğünü sona erdirmeyeceği hususu gözönünde bulundurularak davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu tedbir nafakasının kaldırılması yönünde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 26.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.