MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen tapu iptali, tescil ve tazminat davası sonunda, yerel mahkemece davanın kısmen kabul kısmen reddine ilişkin olarak verilen karar davalılar vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ..."nun raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Dava, korkutma(ikrah) nedenine dayalı tapu iptali-tescil isteğine ilişkindir.
Davacı, dava dışı ....... A.Ş."de ......olarak çalıştığını, kendi hesabına para geçirdiği, şirketi zarara uğrattığı iddiası ile işten çıkarıldığını ve davalılar tarafından tehdit edilerek maliki olduğu 599 ada 1 parselde kayıtlı 9 nolu bağımsız bölümü davalı ...’a temlik ettiğini ileri sürerek satış işleminin geçersizliğine, 5000TL maddi, 5000TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini, taşınmazın bedeli karşılığında devralındığını, aynı olaya ilişkin başlatılan soruşturmanın bu dosya için bekletici mesele yapılması gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, devrin baskı sonucu yapıldığı gerekçesi ile dava konusu taşınmazın tapusunun iptali ile davacı adına tesciline, maddi tazminat davası haksız işten çıkarmakla ilgili olduğundan görevsizlik nedeniyle davanın reddine, manevi tazminat isteğinin davalı ... yönünden kabulüne karar verilmiştir.
Toplanan delillerden ve tüm dosya içeriğinden; davacının, dava dışı şirkette ......olarak bir dönem çalıştığı, davalı ...’ın bu şirkette yönetici, davalı ...’ın da davalı ...’ın babası olduğu, dava konusu 599 ada 1 parseldeki 9 nolu bağımsız bölümün davacı tarafından 09.08.2012 tarihinde davalı ...’a satış suretiyle devredildiği, davacının tehdit edildiği ve kendisine zorla senet imzaltıldığı iddiası ile davalılardan ......... ile dava dışı kişilerden şikyatçi olduğu, ... ... Cumhuriyet Savcılığının davalılar hakkında kovuşturmaya yer olmadığına karar verdiği, karara davacının itiraz etmesi üzerine dosyanın ... 4. Ağır Ceza Mahkemesine gönderildiği ve mahkemece itirazın kabul edildiği ancak 6545 sayılı Yasanın yürürlüğü girmesinden sonra verilen bu kararın Yargıtay 6. Ceza Dairesi tarafından bozulduğu ve takipsizlik kararına yapılan itirazın incelenmesi için dosyanın ... ... 2. Sulh Ceza Hakimliğine gönderildiği, 12.08.2015 tarihli karar ile itirazın kesin olarak reddedildiği anlaşılmaktadır.


Bilindiği üzere, Borçlar Kanunu"nun 29 ve 30. TBK"nun 37 ve 38. maddelerinde düzenlenmiş olan ikrahın varlığı ve ikrah nedeniyle bir sözleşmenin geçersizliğini ileri sürebilmek için, bazı koşulların gerçekleşmesi zorunludur.
Bu koşullar;
1.Tehdit (korkutma) ciddi olmalı ve korkutulan kişinin irade ve kararına etki yapmak amacına yönelmelidir.
2. Tehdit hukuka aykırı bulunmalıdır.
3. Tehdit, korkutulan kişinin karar vermesine esaslı biçimde etki yapmış olmalıdır.
4. Tehdit, karşı tarafta esaslı bir korku uyandırmalıdır. Korkunun esaslı sayılabilmesi için; korkutulan kişinin kendisinin yahut yakın akrabasından birinin hayat ya da namus yahut mallarına yönelik tehlikenin önemli (ağır) ve yakın olması gerekir şeklinde sıralanabilir.
Öte yandan, kural olarak yasal bir hakkın kullanılacağını bildirmek dava açılacağı, icra takibi yapılacağı, iflasın isteneceği tehditlerini ileri sürmek, yada yasal bir hakkı kullanmak ikrah sayılamaz.
Hemen belirtilmelidir ki, yargılama sırasında dinlenen tanıkların beyanlarının duyuma ve varsayıma dayalı, taşınmazın temlikinin davalıların korkutması sonucunda gerçekleştiği yönünde somut bir olguya dayanmadığı görülmekte olup davacının eldeki davaya konu olayla ilgili olarak C.Savcılığına yaptığı şikayet üzerine verilen takipsizlik kararının da kesinleştiği sabittir.
Diğer taraftan; olayda manevi tazminatın koşullarının oluştuğundan da söz edilemez.
Yukarıda değinilen ilke ve olgular tüm dosya içeriği ile birlikte değerlendirildiğinde; somut olayda, korkutmanın(ikrahın) koşullarının gerçekleştiğini söyleyebilme olanağı bulunmamaktadır.
Hal böyle olunca; davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile kabul edilmesi isabetsizdir.
Kabule göre de, manevi tazminat isteği bakımından davanın harçsız görülerek sonuçlandırılması da doğru değildir.
Davalıların yerinde bulunan temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 19.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.