MAHKEMESİ : ANKARA 3. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/06/2014
NUMARASI : 2013/1639-2014/749


Taraflar arasındaki iştirak nafakasının artırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, dava dilekçesi ile; ortak çocuğun bakım ve eğitim giderlerinin arttığını, ödenen nafakanın yetmediğini belirterek; iştirak nafakasının aylık 250.00.- TL"den 500.00.- TL "ye çıkartılmasına ve her yıl artış için oran belirlenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı beyanında, talebin yüksek olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne, iştirak nafakasının aylık 280.00 TL"ye çıkartılmasına, takdir olunan nafakanın takip eden dönemler için ÜFE - TÜFE ortalamaları oranında artırıma tabi tutulmasına ve bu suretle davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
TMK. 182/2.maddesine göre; "Velayetin kullanılması kendisine verilmeyen eşin çocuk ile kişisel ilişkisinin düzenlenmesinde, çocuğun özellikle sağlık, eğitim ve ahlak bakımından yararları esas tutulur.
Bu eş, çocuğun bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katılmak zorundadır".
Aynı Yasanın 328/1.maddesine göre de; "Ana ve babanın bakım borcu, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder. Nafaka miktarı, çocuğun ihtiyaçları ile anne ve babanın hayat koşulları ve ödeme güçleri dikkate alınarak belirlenir. Nafaka miktarının belirlenmesinde çocuğun gelirleri de gözönünde bulundurulur" (TMK. 330/1).
Somut olayda; davacı annenin öğrenci olduğu, babaevinde kaldığı; davalı babanın ise, lokantada çalıştığı, 1200.- TL kazandığı, çalışan kardeşleri ile aynı evde kaldığı, 700.00.- TL kira ödedikleri; ortak çocuğun ise, 2008 doğumlu olup, anasınıfına gittiği anlaşılmıştır.
Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, ortak çocuğun yaşı ve ihtiyaç durumuna göre, özellikle davalı babanın da ortak çocuğun bakım ve eğitim masraflarına katılma yükümlülüğünün bulunduğu gözetildiğinde; yerel mahkemece artırılan iştirak nafakası miktarı az olup, hakkaniyete uygun bulunmamıştır.
Mahkemece yapılacak iş; ortak çocuğun yaşı, eğitim durumu, ihtiyaçları ile davacı anne ve nafaka yükümlüsü babanın ekonomik durumu gözetilerek; TMK"nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak, uygun bir miktarda iştirak nafakasının artırılmasına karar vermek olmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 30.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.