MAHKEMESİ : BİGADİÇ ASLİYE HUKUK(AİLE) MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/04/2014
NUMARASI : 2013/206-2014/92



Taraflar arasındaki yoksulluk ve iştirak nafakasının artırımı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesi ile; müvekkilinin, masraflarının arttığını, ödenen nafakaların yetersiz kaldığını belirterek; aylık 200.00 TL olan yoksulluk nafakası ile aylık 225.00 TL olan iştirak nafakasının her birinin 200.00"er TL artırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, cevap dilekçesi ile; davalının yeniden evlendiğini, çocuğunun olduğunu belirterek; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; nafaka artırımına ilişkin son mahkeme kararında ödenen nafaka miktarlarının her yıl artırılmasına ilişkin hüküm bulunduğu, ÜFE oranındaki artışın yeterli olduğu gerekçesi ile; davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
İştirak nafakası; çocuğun yaşı, eğitim durumu, günün ekonomik koşulları ile genel ihtiyaçlar ve ana babanın mali durumuna göre takdir edilir. Ayrıca, nafakanın takdirinde birlik devam ederken çocuğun alıştığı yaşama şekli de dikkate alınır.
Durumun değişmesi halinde hakim, istem üzerine nafaka miktarını yeniden belirler veya nafakayı kaldırır.
Hakim nafaka takdirinde; tarafların ekonomik durumlarındaki değişikliği araştırıp, gelirleri arasında oranlama yaparak, önceki nafaka takdirinde taraflar arasında sağlanan dengeyi koruyacak bir karar vermelidir.
Dosyadaki belgelerden; davacının çalışmadığı, ailesi ile kaldığı, kira ödemediği; davalının ise, astsubay olduğu, 3.000.00 TL maaş aldığı, 500.00 TL lojman gideri olduğu, evlendiği, 14/03/2011 doğumlu bir çocuğunun daha olduğu; müşterek çocuğun ise 17/01/1998 doğumlu olduğu, Anadolu Lisesinde eğitim gördüğü, servis ve kurs giderlerinin bulunduğu anlaşılmaktadır.
Müşterek çocuğun üniversiteye hazırlık döneminde olması ve ihtiyaçlarının artması nedeniyle; nafakada her yıl ÜFE oranında yapılacak artışın, çocuğun ihtiyaçlarını karşılamayacağı muhakkaktır. Mahkemenin, ÜFE oranında artışın yeterli olduğuna ilişkin gerekçesinde isabet görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
O halde, mahkemece yapılacak iş; müşterek çocuğun yaşı, eğitim durumu, ihtiyaçları, davacı anne ile nafaka yükümlüsü davalı babanın ekonomik durumu gözetilerek, TMK"nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak; uygun bir iştirak nafakası artışına hükmetmek olmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 30.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


Başkan
A. ÖZÇELİK
Üye
N. ABACI UTKU
Üye
M. KAYA
Üye
M. ÖZER
Üye
E. ATEŞ






Katip:YKÇ.
Karşılaştırıldı.