...

Taraflar arasındaki ihtiyati hacze itiraz talebinin yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı ihtiyati hacze itirazın reddine yönelik olarak verilen hüküm süresi karşı taraf vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmiştir.
Temyize konu karar niteliği gereği duruşmaya tâbi olmadığından duruşma isteminin reddiyle incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Talep eden vekili, müvekkilinin davalıdan alacağı bulunduğunu, davalının mallarını kaçırma ihtilmali bulunduğunu ileri sürerek ihtiyati haciz talep etmiştir.
Mahkemece, dosya kapsamına göre; talep edenin, karşı taraf ile aralarında yaptıkları sözleşme gereğince, talep edenin iş yaptığının anlaşılmış olduğu gerekçesi ile ihtiyati haciz kararı verilmiş, karşı tarafın karara itirazı üzerine Mahkemece, itirazın reddine karar verilmiştir.
Kararı, karşı taraf vekili temyiz etmiştir.
Talep ihtiyati haciz istemine ilişkindir. İİK"nun 257 vd. maddeleri gereğince para borcu alacaklısı rehinle temin edilmemiş bir alacağı için borçlunun yedinde veya üçüncü şahısta olan taşınır ve taşınmaz malları ile alacaklarını haczettilebilir. Ihtiyati haciz kararı verilebilmesi için tam ispat gerekmemekte olup, mahkemenin alacağın ve ihtiyati haciz sebeplerinin varlığına kanaat getirmesi yeterlidir (İİK"nun 258/1- gerçeğe benzerlik karinesi).
Somut olayda, talep eden alacağınının dayanağı olarak tek taraflı olarak düzenlediği sözleşmeye dayalı faturayı göstermiştir. Ne var ki, fatura iade edilmiştir. Bu durumda, mahkemeye alacağın varlığına kanaat getirilecek yeterli delil sunulmadığından, ihtiyati haciz kararının koşulları mevcut değildir. Mahkemece, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddi yerinde olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, karşı taraf vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, karşı taraf yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 25.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.