MAHKEMESİ : . İŞ MAHKEMESİ



DAVA : Davacı, ihbar tazminatı ile prim alacağı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ücret alacağı, asgari geçim indirimi alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, işveren tarafından hiçbir gerekçe gösterilmeden ve ihbar önellerine uyulmadan iş akdinin feshedildiği iddiasıyla ihbar tazminatı, prim, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil, asgari geçim indirimi ile ücret alacaklarına hükmedilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının devamsızlık yapması nedeniyle haklı olarak iş akdini feshettiklerini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlara ve bilirkişi raporuna dayanılarak devamsızlık olgusunun işveren tarafından ispatlanamadığı, iş akdinin haklı bir neden olmaksızın ve bildirim önellerine uyulmaksızın feshedildiği gerekçesiyle ihbar tazminatı, ücret ile asgari geçim indirimi alacaklarının kabulüne, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti taleplerinin kısmen kabulüne, prim talebinin ise reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı avukatı tarafından temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece davacı tanıklarının beyanlarına itibar edilerek haftanın 6 günü 9.00-24.00 saatleri arasında çalışıldığının kabulü ile haftalık 33 saat üzerinden fazla çalışma ücreti hesabı yapan rapor hükme esas alınmıştır. Ancak davacı tanıklarından birinin işyeri çalışanı olmadığı, diğerinin ise; davacıyla yaklaşık 5 ay birlikte çalışan olup haftanın 6 günü bu şekilde çalışmanın olağan olmadığı gibi insan takatini de aştığı anlaşıldığından davacı tanıklarının beyanlarına itibar edilemez. Bu nedenle birlikte çalışan davalı tanık beyanı dikkate alınarak mesai bitiş saatinin 19.00 kabulü ile fazla çalışma ücretinin buna göre hesaplanması gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.
3-Hükmedilen miktarların net mi, yoksa brüt mü olduğunun kararda belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.