MAHKEMESİ : ESKİŞEHİR 2. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 01/07/2014
NUMARASI : 2014/185-2014/499

Taraflar arasındaki iştirak nafakasının kaldırılması ve istirdadı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın, dava şartı yokluğu nedeniyle reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, dava dilekçesinde özetle; davacının, eski eşi S.. Y.. ile Eskişehir 2.Aile Mahkemesinin 2010/411 esas 2010/1035 karar sayılı dosyası ile boşandıklarını, müşterek çocuğun velayetinin anneye bırakılarak 200 TL iştirak nafakasına hükmedildiğini; devam eden süreçte, davalının 18 yaşını doldurarak, 2011 yılında ergin olduğunu; ancak, öğrenime devam ederek 2013 yılının 6. ayında mezun olduğunu; davalının, mezun olduktan sonra Anadolu Üniversitesi"nde sigortalı olarak işe başladığını, ayrıca davalının öğrenci olduğu dönemde 2012 yılının 7. ayından 2013 yılının 5. ayına kadar sigortalı çalıştığını ileri sürerek; nafakanın kaldırılmasını, icra dosyasına gelen ödemelerin davalıya ödenmemesi hususunda ihtiyati tedbir konulmasını, ve haksız alınan 1.663,36 TL"nin istirdatını talep etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde; davacının, yaklaşık 9 sene önce evin ihtiyaçları ile ilgilenmemeye eve gelmemeye başladığını, 01/01/2005 tarihinde müşterek evi terkettiğini, evi terk ettiğinden beri kendisinin ve abisinin geçimiyle ilgilenmediğini, arayıp sormadığını; 2013 yılında lise öğreniminin sona erdiğini, üniversite sınavına hazırlanmaya devam ettiğini; çalışmasının düzenli olmadığını, üçer aylık sezonluk çalıştığını belirterek; davanın reddine, iştirak nafakasının yardım nafakası olarak devamına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; davalı Caner"in, 30/09/1993 doğum tarihli olduğu ve öğreniminin de sona erdiği; bu nedenle, TMK 328/1 maddesi gereğince katılım nafakasının kendiliğinden kalktığı; bu durumun, icra müdürlüğünce de re"sen dikkate alınmasının gerektiği; davalı tarafça açılan bir nafaka davasının bulunmadığı, hükmedilen nafakanın TMK"nın 328 maddesi gereğince yasa gereği kendiliğinden kalktığından; davacının, dava açmakta hukuki yararının bulunmadığı; açılan davada, hukuki yarar bulunmasının HMK"nın 114. maddesi gereğince dava şartı niteliğinde olduğu; bu nedenle, açılan davada, dava şartlarının bulunmadığı kanaatine varıldığından, dava şartı yokluğu nedeniyle, davanın HMK"nın 115/2 maddesi gereğince usulden reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmektedir.
Davacının, aynı davalıya karşı olan birbirinden bağımsız birden fazla talebini, aralarında bir derecelendirme ilişkisi yani aslîlik–ferîlik ilişkisi kurmadan aynı dava dilekçesinde ileri sürmesine davaların yığılması denir (HMK. Mad.110). Davacı, birçok talebini, tek bir dava dilekçesi ile talep etmektedir. Aslında, kural olarak, talep sayısınca dava mevcuttur. Davacı, her bir talebi için dava dilekçesinde olguları (vakıaları) ayrı ayrı belirtilmek ve ispat yükü kendisinde ise ispat etmek zorundadır. Yapılan yargılamada her bir talep hakkında ayrı ayrı inceleme yapılır. Yargılama sonunda da her biri hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilir.
Somut olayda; davacı dilekçesinde, nafakanın kaldırılmasını, icra dosyasına gelen ödemelerin davalıya ödenmemesi hususunda ihtiyati tedbir konulmasını ve haksız alınan 1.663,36 TL"nin istirdadını talep etmiştir. Mahkemece, bu taleplerden sadece nafakanın kaldırılması talebi değerlendirmeye alınmış, özellikle istirdat talebi hakkında hüküm kurulmamıştır. Yukarıda da belirtildiği üzere, davacının tüm talepleri değerlendirilmeli, her bir talep için ayrı ayrı hüküm kurulmalıdır. Usul ve yasaya aykırı biçimde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 01.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.