MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Temyiz talebinin reddi

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Darimezin 06.03.2019 tarih, 2019/5368 Esas ve 2019/2827 Karar sayılı Kanun yararına bozma talebine ilişkin kararda; “Yokluğunda verilen kararın sanık ...’nın, 17/03/2011 tarihli savunmasının alındığı sırada bildirdiği adresine (...) tebliğe çıkartıldığı, tebligat parçasının adresten taşındığından bahisle 09/05/2011 tarihinde iade edilmesi üzerine aynı adrese Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre 06/06/2011 tarihinde tebligat yapıldığı, yukarıda da belirtildiği üzere Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre tebliğin usulüne uygun olarak yapılabilmesi için daha önce aynı adrese kanunun gösterdiği usullere göre bir tebligat yapılmış olmasının gerektiği, aksi halde 35. maddeye göre tebligat yapılmasının mümkün olmadığı, bu nedenle sanığa 06/06/2011 tarihinde aynı Kanun"un 35. maddesine göre tebliğ yapıldığı belirtilen adrese daha önce usulüne uygun olarak yapılmış herhangi bir tebligat bulunmadığından, Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapılan tebligat işleminin geçersiz olduğu anlaşılmakla; sanığa gerekçeli kararın usulüne uygun tebliğ edilmemesi nedeniyle hükmün kesinleşmediği” belirtilmesi nedeniyle sanığa yapılan tebligatın geçersiz olduğu mahkeme’nin 05.04.2011 tarihli kararının sanığa 14.06.2019 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği sanığın bu asıl kararı 17.06.2019 tarihli dilekçesi ile süresinde temyiz ettiği anlaşıldığından tebliğnamedeki temyiz talebinin reddi ile ek kararın onanmasına ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanığın katılan ile birlikte birahanede oturmakta iken telefonunu ve içindeki sim kartı kullanıp iade etmek üzere istediği, katılanın telefonu verdikten sonra sanığın dışarı çıkarak bir daha geri dönmediği ve katılanın cep telefonunu sattığını sonradan anlaşıldığ olayda sanığın eyleminin suç tarihine göre TCK’nun 142/1-b maddesine uyduğu gözetilmeden, aynı Yasa"nın 141/1. maddesinden uygulama yapılması,
Kabule göre de;
2) Suçun saat 23.00 sıralarında işlendiğinin tespit edilmesi karşısında; sanık hakkında TCK"nun 143. maddesi uyarınca arttırım yapılmaması suretiyle eksik ceza tayini,
3)Sanık hakkında iddianamede 5237 sayılı TCK"nun 141/1. maddesinin uygulanması istenmediği halde 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden anılan madde uygulanarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 30.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.