MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilip re"sen de temyize tabi hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi.
Sanık müdafiin kanuni süresinden sonra yaptığı duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Mağdure hakkında .... Numune Hastanesince tanzim edilen 11.07.2014 tarihli raporda "..... saat 4 ve saat 6 hizasında doğal görünümlü çentik izlendi..... duhule müsait" şeklinde tespite yer verildiği, raporun geçici olduğu ve kesin raporun adli tabiplikçe verileceğinin bildirildiği; anılan raporun mağdurenin bekaretinin izale olup olmadığı, anatomik bakire olup olmadığı ve hymenin özellikleri konusunda net olmayan ibareler taşıdığının görülmesi ve mağdurenin İstanbul Adli Tıp Kurumunda da genital ve anal muayeneyi kabul etmediğinin anlaşılması karşısında; mağdurenin kızlığının bozulup bozulmadığı konusunda şüpheye yer vermeyecek şekilde ek rapor tanzimi ve gerekirse 11.07.2014 tarihli raporu tanzim eden doktorların tanık sıfatıyla dinlenmesinden sonra neticesine göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
5271 sayılı CMK"nın 225/1. maddesinin "Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir" şeklinde olduğu, iddianamede sanık hakkında mağdureye yönelik gerçekleştirdiği iddia edilen tek bir çocuğun nitelikli cinsel istismarı eylemiyle ilgili dava açılmış olup, söz konusu tarih dışında gerçekleşen eylemlerle ilgili açılmış bir dava bulunmadığı gözetilmeden yazılı şekilde sanık hakkında TCK"nın 43. maddesinin uygulanması,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141, 5271 sayılı CMK"nın 34/1, 230 ve 1412 sayılı CMUK"nın 308/7. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının, Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat, sanıkların suç oluşturduğu sabit görülen fiilleri ile bunların nitelendirilmesinin belirtilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği ve hükmün CMK"nın 230. maddesine uygun şekilde gerekçe içermemesinin CMUK"nın 308/7. maddesinde kesin hukuka aykırılık hali olarak düzenlendiği gözetilmeden gerekçesiz hüküm kurulması,
Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, re"sen de temyize tabi hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.