MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ve davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R


1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere göre davalı Kurum vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı temyizine gelince;
Dava; davacının, davalı şirkette 01.03.2008 – 01.05.2009 tarihleri arasında en son net 1.250,00 TL ücret ile çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; davacının davalı işveren nezdinde 01.03.2008 – 01.05.2009 tarihleri arasında asgari ücret ile çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalı işyerinde ihracat danışmanı olarak çalıştığı beyan edilen davacı adına davalı şirket tarafından düzenlenen işe giriş bildirgesi ve davalı Kurum"a bildirilen çalışma bulunmadığı, davacı ile davalı şirket arasında imzalanan “ sözleşme teslim tutanağı ” nda; teslim edilen sözleşmelerin Kobi Türkiye kadrosunda aktif görev almayan satıcılar tarafından kullanılacağının belirtildiği, davacının davalı şirket aleyhine açtığı işçilik alacağı davasında mahkemece davacının talep ettiği dönemde hizmet akti ve net 1.250,00 TL ücret ile çalıştığının kabul edilerek sonuca gidildiği, işçilik alacağı dosyasına delil olarak davacının iş gereği konakladığı otellerin faturalarının davalı şirket tarafından ödendiğine dair belgeler sunulduğu, işçilik alacağı dosyasına sunulan ve davalı şirketin işyeri olan Kobi Türkiye tarafından hazırlatılan “ İhracat Danışmanı Çalışma Talimatı ve Uygulamaları ” başlıklı bir kitapçık bulunduğu, yine işçilik alacağı dosyasında davacının davalı şirkete ait araç ile 30.08.2008 tarihinde trafik kazası yaptığına dair belgeler sunulduğu anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Somut olayda; davalı şirket tarafından ihracat danışmanı olarak çalışan kişilerin uymaları gereken kuralları içeren kitapçık ve tanık beyanları dikkate alındığında; davacı ile davalı şirket arasında hizmet aktinin unsurlarının oluştuğunun kabulü ile sonuca gidilmesi yerinde ise de nitelikli bir eleman olduğu anlaşılan davacının asgari ücret ile çalıştığının kabulü isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; emsal ücret araştırması yaparak davacının prime esas kazanç talebi hususunda varılacak sonuca göre hüküm kurmaktan ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacıya iadesine,
18.09.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.