MAHKEMESİ : 1. İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ve davalılardan SGK vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R
Dava, davacının 05.02.2006 ile 25.07.2007 tarihleri arasında davalı işyerinde geçen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ,davacının davalı işyerinde 27.07.2006-25.07.2007 tarihleri arasında kesintisiz olarak çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/8. maddeleri gereği bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır.Yönetmelikle tespit edilen belgeleri işveren tarafından verilmeyen veya çalıştıkları Kurumca tespit edilmeyen sigortalılar, çalışmalarını hizmetlerinin geçtiği yılın sonundan başlayarak 5 yıl içerisinde mahkemeye başvurarak alacakları ilam ile ispatlayabilirlerse bu çalışmaların Kurumca dikkate alınacağı belirtilmiştir. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı, kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli, daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu her türlü delille ispat edilebilirse de, çalışmanın konusu, niteliği, başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davalı işyerinden davacı adına 20.06.2007-25.07.2007 tarihleri arasında 36 günlük bildirimde bulunulduğu,taraflar arasında akdedilen özel öğretim kurumlarında görev alan öğretmen ve diğer elemanlara mahsus 14.07.2006 düzenleme tarihli iş sözleşmesinde davacının davalı dersanede hizmetli olarak 30.08.2006-30.08.2007 tarihleri arasında çalışacağının kararlaştırıldığı ve sözleşmenin onaya sunulduğu Mersin Valiliği İl Milli Eğitim Müdürlüğünce davacının dersanede 27.07.2006 tarihinden itibaren 1 yıl süre ile çalışmasının uygun görüldüğüne dair 03.08.2006 tarihli olur verildiği,yine davacının 07.09.2006 tarihli istifa dilekçesinin 13.09.2006 tarihinde Milli Eğitim Müdürlüğünce onaylandığı, 01.02.2007 tarihinden geçerli 1 yıl süreli sözleşmenin ve davacının 25.07.2007 tarihli istifa dilekçesinin aynı şekilde İl Milli Eğitim Müdürlüğü tarafından onaylandığı,Adli Tıp Kurumunca yapılan imza incelemesinde 07.09.2006 tarihli istifa dilekçesindeki imzanın davacıya ait olduğunun belirlendiği, temmuz 2007 ücret bordrosunda davacının işe girişi 20.06.2007 olarak gösterildiği ve bordronun imzalı olduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda,davacının 07.09.2006 tarihli istifa dilekçesinin İl Milli Eğitim Müdürlüğüne onaya sunulmuş olması,dilekçe üzerindeki imzanın davacıya ait olduğunun tespit edilmesi karşısında resmi belgeler ile davacının istifa ederek işyerinden ayrıldığı sabit olduğu halde, kesintisiz çalıştığının değerlendirilmesi hatalı bulunmuştur.
Mahkemece yapılacak iş,davacının 07.09.2006 tarihinde istifa ederek işten ayrıldığı anlaşılmakla ,istifadan sonra işyerine tekrar ne zaman girdiğini belirlemek,bunu tespit etmek amacıyla uyuşmazlık konusu dönem bordro tanıklarını resen dinlemek, bu tanıkların beyanları ile yetinilmediği takdirde ise SGK ilgili il müdürlüğünden, gerekirse zabıta, vergi dairesi ,muhtarlık marifetiyle işyerine o tarihte komşu olan diğer işyerlerinde uyuşmazlık konusu dönemde çalıştığı tespit edilen kayıtlı komşu iş yeri çalışanlarının; yoksa işyeri sahipleri araştırılıp tespit edilerek beyanlarını almak, ve davanın nitelikçe kamu düzenini ilgilendirdiği nazara alınıp araştırma genişletilerek tüm deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacıya iadesine
18.09.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.