Adalet Bakanlığı"nın, 14/12/2017 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ..."nun TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 51/1. maddesi uyarınca cezasının ertelenmesine dair Beykoz 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 16/02/2016 tarihli ve 2015/830 esas, 2016/159 sayılı kararının kanun yararına bozulmasının istenmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 22/12/2017 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla ...:
1- Sanığın 12/09/2013 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle düzenlenen 25/02/2014 tarihli iddianame ile açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda Beykoz 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21/04/2015 tarihli ve 2014/710 esas, 2015/382 sayılı kararı ile 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik kararı verildiği,
2- Sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranmadığından bahisle yapılan bildirim üzerine, mahkemece yargılamaya devam edildiği ve Beykoz 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 16/02/2016 tarihli ve 2015/830 esas, 2016/159 sayılı kararı ile TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 51/1. maddesi uyarınca cezasının ertelenmesine karar verildiği, hükmün yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "1- Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 22/12/2015 tarihli ve 2015/1717 esas, 2015/33429 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, sanığa 10 gün içinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurması gerektiği uyarısını içeren tebligatın yapılması ve sanığın başvuruda bulunmaması üzerine, yüklenen yükümlülüklere veya tedavinin gereklerine uygun davranmamakta "ısrar" ettiğinin kabul edilebilmesi için sanığa "önceki tebligat gereğince başvuruda bulunmadığı, bu tebligat üzerine öngörülen süre içinde de başvurmaması halinde yükümlülüklere ve tedavinin gereklerine uymamakta ısrar etmiş sayılacağı" uyarısı ile yeniden tebligat yapılması, bu tebligata rağmen de başvuruda bulunmadığı takdirde sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerine uymamakta ısrar edeceği nazara alındığında, tedavi ve denetime uymamakta ısrar şartının gerçekleşmediği gözetilerek kovuşturma şartı bulunmadığından durma kararı verilmesi yerine yazılı şekilde karar verilmesinde
2- Sanık hakkında daha önceden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ilam bulunduğundan bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılması yer olmadığına karar verilmiş ise de, 28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile 5271 sayılı Kanun’un 231/8. maddesine eklenen “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” biçimindeki düzenleme karşısında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun maddi ceza hukukuna ilişkin sonuçlar doğuran karma bir yapıya sahip olması gözetildiğinde, kanun değişikliği öncesi dikkate alınarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7/2. maddesi uyarınca lehe değerlendirme yapılması gerektiği, sanık hakkındaki yargılama konusu suç tarihi 12/09/2013 olup, 6545 sayılı Kanun"un yürürlüğe girmesinden önce işlenmiş bir suç olduğu cihetle, suç tarihi itibari ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel bir hal olmadığı, sonradan yapılan yasal değişikliğin sanık aleyhine yorumlanamayacağı gözetilmeden karar verilmesinde, isabet görülmemiştir." denilerek, Beykoz 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 16/02/2016 tarihli ve 2015/830 esas, 2016/159 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Her ne kadar sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranmadığından bahisle yargılamaya devam edilerek Beykoz 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 16/02/2016 tarihli ve 2015/830 esas, 2016/159 sayılı kararı ile sanığın mahkûmiyetine karar verilmiş ise de,
28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 7. maddenin 2. fıkrası sanık lehine hükümler içermekte olup, sanığın kanun yararına bozma talebine konu olan suçu, aynı nitelikte başka bir suç nedeniyle daha önce verilmiş bir tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
a) Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz.” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine”,
b) Sanık bu suçu daha önce işlediği suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş değilse, bu suç nedeniyle daha önce tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan sanık hakkında, karardan önce 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına",
Karar verilmesi gerektiğinden, 6545 sayılı Kanun yürürlüğe girdikten sonra verilmiş olan Beykoz 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21/04/2015 tarihli ve 2014/710 esas, 2015/382 sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair kararının yasaya aykırı olduğu, bununla birlikte sanığın tedavi ve denetime uymadığından bahisle yargılamaya devam edilerek 16/02/2016 tarihli karar ile esas hakkında hüküm kurulmuş olması karşısında durma kararı niteliğindeki 21/04/2015 tarihli kararı hükümsüz kaldığı, bu nedenle mahkemece 16/02/2016 tarihli karar ile 6545 sayılı Kanun uyarınca yukarıda belirtilen seçenekler değerlendirilerek koşulları varsa düşme kararı, yoksa hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerekirken sanığın mahkûmiyetine karar verilmesi yasaya aykırı olduğundan, kanun yararına bozma talebi bu yönü ile ve değişik gerekçe ile yerindedir.
D) Karar :
Açıklanan nedenlerle, kanun yararına bozma talebi yerinde görüldüğünden; Beykoz 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 16/02/2016 tarihli ve 2015/830 esas, 2016/159 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 15.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.