............

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, dava dilekçesinde; müvekkili davacının 12/06/2010 tarihinden 27/01/2012 tarihine kadar davalı binanın apartman yöneticiliğini görevini ifa ettiğini, bu görev sebebiyle aylık 490,88.-TL ücret almasına bir önceki apartman genel kurulu tarafından karar verildiğini, 2010-2012 yılları arasında ücrette her hangi bir artırım yapılmadan aynı ücreti almaya devam ettiğini, 2010 yılı Temmuz ayından 2012 Ocak ayına kadar görev yaptığı 18 aylık döneme ilişkin olarak davalıdan toplam 8.835,84.-TL alacağının bulunduğunu, yine toplanan aidatlar genel giderleri karşılamaya yeterli olmadığından bir kısım tadilatların ve apartmanın doğalgaz ihtiyacının da müvekkili tarafından karşılandığını, borcun ödenmesi müteatdit defalar talep edilmesine rağmen müsbet bir netice elde edilemediğini beyanla müvekkilinin maaş ve diğer ödemelerinden kaynaklanan toplam 17.243,39.-TL alacağın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 8.835,84.-TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte Temmuz 2010 - Ocak 2012 tarihleri arası kat maliki olan davalılardan bilirkişinin 14/01/2016 tarihli tevzi tablosunda belirtilen oranlarda tahsiline, bakiye talebin reddine, karar verilmiş hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık alacak istemine ilişkindir.
HMK"nın 297. maddesine göre mahkemece verilen kararın hüküm sonucu kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, istek sonuçlarından herbiri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında birer birer, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi ve verilen karar ile iki tarafın leh ve aleyhine hükmedilen görev ve hakların gayet açık ve anlaşılır biçimde yazılması gerekmektedir.
Dosyada ki bilgi ve belgelerin incelenmesinden davacının eski yönetici olup apartman ortak giderleri için bir takım ödemeler yaptığını iddia ettiği, bilirkişi raporunda davacı taarfça herhangi bir ödeme belgesi sunulmadığından sadece yöneticilik ücreti yönünden değerlendirme yapıldığı, hükme dayanak raporda ihtilaf konusu döneme ait gelirlerin kalem kalem gösterilmediği ve bu hali ile denetlenmeye elverişli olmadığı anlaşılmıştır. Mahkemece anataşınmaza ait tüm defter ve kayıtlar incelenerek davacının yönetici olduğu dönemde apartman adına yapmış olduğu bir ödemenin var olup olmadığı araştırılmalı, tüm taraf delilleri toplanarak bilirkişilerden denetlemeye elverişli şekilde rapor aldırılarak oluşacak sonuca göre karar verilmelidir. Bahsedilen nedenlerle eksik incelemeye dayalı olarak yazılı olduğu şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Kabule göre de davalıların sorumlu olduğu miktarlar kalem kalem gösterilmeden hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 18/09/2018 günü oybirliği ile karar verildi.