MAHKEMESİ 12. Aile Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından; kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden, davalı kadın tarafından ise, kararın tümüne yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece davacı erkek ağır kusurlu kabul edilerek tarafların boşanmalarına hükmedilmiştir. Davalı kadına 18.11.2014 tarihli celsede tanık ve delillerini sunması için iki hafta kesin süre verilmesine rağmen davalı kadın süresinden sonra 26.05.2015 tarihinde tanık ve delil listesi sunmuştur. Davalı kadın tarafından süresinde verilmeyen tanık listesindeki tanıkların beyanları hükme esas alınamaz.Bu nedenle davalı kadın tanıklarının beyanlarında geçen olayların erkeğe kusur olarak yüklenmesi mümkün değildir. Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacı erkeğin tanıklarının sözlerinin bir kısmı Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibaretir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 06.06.2017(Salı)