MAHKEMESİ : YUNAK ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/05/2014
NUMARASI : 2014/60-2014/159

Taraflar arasındaki nafaka davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı dava dilekçesinde; davalı ile 25/05/2011 tarihinde evlendiklerini, bu evliliklerinden müşterek çocuklarının bulunmadığını, ikinci evliliği olduğunu, sürekli olarak hakaret ve şiddet gördüğünü; davalının, eve geç geldiğini, alkol alarak eve geldiğini ve evin huzurunu bozduğunu, gidecek başka bir yeri olmaması sebebiyle bunlara katlanmak zorunda kaldığını; davalının, kendisini evden kovarak anahtarını elinden aldığını, bir komşusunun evinde sığıntı olarak kaldığını, hiçbir gelir kaynağının bulunmadığını; davalının ise, emekli olduğunu, aylık 1.500,00 TL maaşının bulunduğunu belirterek; davalıdan aylık 750,00 TL nafakanın dava tarihinden başlayacak şekilde tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde; açılan davayı kabul etmediğini, davacının belirtmiş olduğu hususların mahkemece karara çıkmış olan boşanma davasında açıklığa kavuştuğunu; davacının, boşanma davasında herhangi bir talepte bulunmadığını; ancak, mahkemece Medeni Kanun hükümleri gereği 150,00 TL tedbir nafakası takdir edildiğini, kararın henüz kesinleşmediğini; davacının bu süre içerisinde yeni bir dava açma hakkı ve ehliyetinin bulunmadığını savunarak; davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; ayrı yaşamakta haklılık olgusu ispatlanamadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dosyada elde edilen delillerden; mahkemece de duruşma sırasında incelendiği gibi; tedbir nafakası davasının açıldığı tarihte Yunak Asliye Hukuk Mahkemesi"nin (Aile Mahkemesi Sıfatıyla) 2013/198 E sayılı boşanma davasının halen derdest olduğu anlaşılmıştır.
TMK. 169.maddesinde "boşanma ve ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına, geçinmesine, eşlerin malların yönetimine ve çocukların bakım ve korunmasına ilişkin geçici önlemleri resen alır" hükmü yer almaktadır.
Kural olarak, TMK. 197.maddesine göre, tedbir nafakasına hükmolunabilmesi için, nafaka isteyen tarafın ayrı yaşamakta haklı olduğunun ispat edilmesi gerekir.
TMK. 169. maddesine göre ise; boşanma davası açılmakla eşlerin ayrı yaşam hakkı doğar. Bu durumda da nafakaya hükmolunması için ayrı yaşamda haklılık olgusu aranmaz. Hakim tarafından re"sen nafakaya hükmolunur.
Somut olayda ise; eldeki dava 18.02.2014 tarihinde, boşanma davası ise 31.07.2013 tarihinde açılmış, boşanma davası 10.02.2014 tarihinde karara bağlanmış, 15.04.2014 tarihinde kesinleşmiştir. Boşanma dosyasında ise, kadın lehine tedbir nafakasına hükmolunmuştur. Bu halde de, (boşanma davası açılmakla) davacı kadın için ayrı yaşama hakkı doğar. Dolayısıyla; işbu davada; yeniden ayrı yaşamakta haklılık olgusunun gerçekleşip gerçekleşmediği hususunda araştırma yapmaya gerek yoktur. Davacı kadın yararına, boşanma davasının kesinleşme tarihine kadar, bu davada hükmedilen nafaka ile mükerrerlik oluşturmayacak şekilde tedbir nafakası talep edilebilir. Mahkemece tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile boşanma davasında hüküm altına alınan tedbir nafakası da gözönünde bulundurularak, davacı kadın lehine hakkaniyete uygun bir miktarda nafakaya hükmolunması gerekirken; yanılgılı değerlendirme sonucunda, yazılı şekilde davanın reddedilmiş olması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 08.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.