MAHKEMESİ : DAZKIRI ASLİYE HUKUK(AİLE) MAHKEMESİ
TARİHİ : 08/05/2014
NUMARASI : 2013/196-2014/47

Taraflar arasındaki yardım nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, dava dilekçesinde; müvekkilinin, davalı babadan almakta olduğu aylık 200TL iştirak nafakasının, reşit olması ile son bulduğunu; dava dışı anne ile birlikte yaşadığını, Meslek Lisesi son sınıf öğrencisi olup üniversite sınavlarına hazırlık için dershaneye gittiğini belirterek; davalıdan aylık 500TL yardım nafakası tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde; nafaka sorumluluğunu fazla ödemede bulunmak suretiyle yerine getirdiğini, davacının 18 yaşını doldurduğu yıl Kasım ayına kadar ödemede bulunmaya devam ettiğini, dava dışı annenin de masraflara katılma sorumluluğu bulunduğunu savunarak; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiştir.
Mahkemece; kısa kararda; "Davanın kısmen kabulü ile davacının reşit olması ile kesilen 200TL iştirak nafakasının dava tarihinden itibaren 500TL"ye yükseltilmesine", gerekçeli kararda ise; "Davanın kabulü ile davacının reşit olması ile kesilen 200TL iştirak nafakasının dava tarihinden itibaren 500TL"ye yükseltilmesine " denilmek sureti ile çelişki yaratılmıştır.
10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas- 1992/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca kısa karar ile gerekçeli kararın çelişik bulunması hali bozma nedeni oluşturmaktadır.
Öte yandan, mahkeme gerekçesinde; "...davacının talebinin haklı olduğu, ancak talep edilen miktarın fazla olduğu..."ifadesinde belirtilen kanaat ile, tam kabul olarak hüküm tesis edilmesinin birbiriyle uyumlu olmadığı, bu şekilde gerekçe ile hüküm arasında çelişki meydana geldiği anlaşılmıştır.
Kaldı ki, davacının talebi yardım nafakasına ilişkin olup, iştirak nafakasının arttırılması şeklinde hüküm kurulması da doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 08.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.