MAHKEMESİ : UŞAK 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/12/2013
NUMARASI : 2009/339-2013/357

Taraflar arasındaki menfi tespit ve istirdat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; bir yılda toplam enerji tüketimi 54 kwh olduğu halde davalı kurum tarafından 8737 abone no"lu sayaca 33.607,70 TL fatura düzenlendiğini, müvekkilinin ihtirazi kayıtla bu borcu taksitler halinde ödemeye başladığını, davalı kurumun faturalandırma işlemini yaparken hiçbir objektif kritere dayanmadığını varsayımlar üzerinden faturalandırma işleminin yapıldığını, bu nedenle 8737 no"lu aboneye çıkartılan faturada belirlenen miktarda müvekkilinin borçlu olmadığının tespitine ve müvekkili tarafından ihtirazi kayıtla ödenen bedellerin "istirdat" yolu ile davalıdan alınmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece; "...8737 no"lu elektrik abonesinin borcunun 2008/08 dönemine ait endeks esaslı 200808181436 HSJUC tahakkuk no"lu faturada belirlendiği gibi 33.607,70 TL kadar değil bu fatura nedeniyle borçlunun (abonenin) 8.956,40 TL borçlu olduğunun tespitine, bu miktarın esas alınarak davacı tarafından fazladan yapılan ödemelerin davalıdan alınarak davacıya verilmesine," karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, elektrik mühendisi bilirkişi nezdiyle icra kılınan keşif sonucu aldırılan 22.10.2010 tarihli bilirkişi raporunda toplam 112.933,54 kwh üzerinden faturalandırma yapılması gerektiğini ; taraf vekillerinin sözkonusu rapora itirazları üzerine aldırılan Öğr . Üyesi Yrd. Doç . Dr. Ö.. Ü.. tarafından düzenlenen 27.03.2012 günlü raporda ise; davacı S.. Y.. e tahakkuk ettirilecek faturanın 48030 kwh enerji tüketim bedeli üzerinden olması gerektiği bildirilmiş ; bu rapor doğrultusunda hüküm tesis edilmiştir .
HMK"nın 266 ve devamı maddeleri uyarınca hakim; çözümü özel ve teknik bilgiyi gerektiren hallerde bilirkişinin oy ve görüşünün alınmasına karar verir. Hakim, kendisinin sahip olmadığı özel ve teknik bilgiyi gerektiren hallerde bilirkişiye başvurur. Bu nedenle, bilirkişinin kendisinden sorulan husus hakkında, özel ve teknik bir bilgiye sahip olması, başka bir deyişle o konuda uzmanlaşmış olması gerekir.
HMK’nun 281. maddesinde, tarafların, bilirkişi raporunda eksik gördükleri hususların, bilirkişiye tamamlattırılmasını; belirsizlik gösteren hususlar hakkında ise bilirkişinin açıklama yapmasının sağlanmasını veya yeni bilirkişi atanmasını mahkemeden talep edebilecekleri; mahkeme, bilirkişi raporundaki eksiklik yahut belirsizliğin tamamlanması veya açıklığa kavuşturulmasını sağlamak için, bilirkişiden ek rapor alabileceği; ayrıca gerçeğin ortaya çıkması için gerekli görürse, yeni görevlendireceği bilirkişi aracılığıyla, tekrar inceleme de yaptırabileceği açıklanmıştır.
Bilirkişiler, raporlarını hazırlarken raporun dayanağı olan somut ve özel nedenleri bilimsel verilere uygun olarak göstermek zorundadır. Bilirkişi raporu aynı zamanda Yargıtay denetimine de elverişli olacak şekilde bilgi ve belgeye dayanan gerekçe ihtiva etmelidir. Ancak, bu şekilde hazırlanmış raporun denetimi mümkün olup, hüküm kurmaya dayanak yapılabilir.
Bilirkişi raporu kural olarak hâkimi bağlamaz. Hâkim, raporu serbestçe takdir eder. Hâkim, raporu yeterli görmezse, bilirkişiden ek rapor isteyebileceği gibi gerçeğin ortaya çıkması için önceki bilirkişi veya yeniden seçeceği bilirkişi vasıtasıyla yeniden inceleme de yaptırabilir. Bilirkişi raporları arasındaki çelişki varsa hakim çelişkiyi gidermeden karar veremez.
Hal böyle olunca; hükme esas alınan bilirkişi raporu ile 22.10.2010 tarihli Elektrik Mühendisi bilirkişi İ.. D.. tarafından tanzim kılınan bilirkişi raporu arasında çelişki açık olup, mahkemece; daha önceki bilirkişiler dışında oluşturulacak konusunda uzman üçlü bilirkişi heyetinden, dosyadaki bilirkişi raporları arasındaki çelişkileri giderecek, hüküm kurmaya ve Yargıtay denetimine elverişli yeni bir rapor alınarak, sonucu dairesinde bir hüküm kurulması gerekirken, raporlar arasındaki çelişki ve davalı vekilinin itirazları giderilmeden, itiraza uğrayan bilirkişi raporu esas alınarak, yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı görülmüş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 08.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.