MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, tehdit
HÜKÜM : TCK"nun 106/1-1, 62/2 ve 53. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası,
TCK"nun 81/1, 35/2, 29, 62/2 ve 53. maddeleri uyarınca 6 yıl 14 ay 20 gün hapis cezası.


1-)Sanık ... hakkında mağdur ...’a karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelemesinde;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; mağdur ile sanık arasında olay tarihinden önce yaşanan tartışma sırasında mağdurdan sanığa tehdit ve hakaret içeren sözler söylemekten ibaret eylemi nedeniyle, TCK’nun 29. maddesinin uygulaması sırasında, asgari düzeyde indirim yapılmasının yeterli olduğu gözetilmeden yazılı şekilde 1/3 oranda indirim yapılması,
Sanık ... hakkında TCK"nun 81/1, 35/2, 29. maddeleri uyarınca belirlenen 8 yıl 8 ay hapis cezası üzerinden, takdiri indirim maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılıp sonuç ceza olarak "7 yıl 2 ay 20 gün" yerine yazılı şekilde "6 yıl 14 ay 20 gün" verilmesi suretiyle, eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’un mağdur ...’a karşı öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, eleştiri nedeni saklı kalmak üzere tahrike ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, verilen hükümde düzeltme ve eleştiri nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiiinin suç vasfına, tahrikin derecesine, gönüllü vazgeçme hükümleri ile TCK’nun 27/2.maddesinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Takdiri indirim uygulaması yapılırken uygulama maddesinin hatalı gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53.maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de;
Bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine", TCK"nun 62/2. maddesi" ibaresinin ise "TCK"nun 62/1. maddesi" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında mağdur ...’a karşı tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelemesinde;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 253. maddesine göre tehdit suçunun uzlaşma kapsamında kaldığı anlaşılmakla; sanık ile mağdur arasında 6763 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerekliliği,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, hükmolunan cezaların miktarı ve temyiz incelemesi dışında tutuklulukta geçen süre göz önüne alınarak sanık müdafiinin tahliye taleplerinin REDDİNE, 07/11/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.