MAHKEMESİ : BURSA 6. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/03/2014
NUMARASI : 2013/278-2014/55

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, mahkemenin görevsizliğine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesi ile; davalı şirketin müvekkili ticari işletmeye elektrik sattığını, davalı firma tarafından tahakkuk ettirilen ve ödemesi yapılan faturalarda perakende satış hizmet bedeli adı altında bir kalem mevcut olduğunu, davalı şirketin perakende satış hizmet bedeli adı altında tahsil ettiği alacak kaleminin hukuki dayanağının ortadan kalktığını iddia ederek, 2007 yılından beri perakende satış hizmet bedeli adı altında KDV"si ile tahsil edilen tutarın dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte şimdilik 12.000,00 TL sinin tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesi ile; davacının talep ettiği hususların muhatabının UEDAŞ olmadığını, müvekkili şirketin tarife belirleme yetkisinin olmadığını, müvekkili şirketin yasalar ve mer"i mevzuat gereğince kendisine bildirilen tarife bedellerinin tahsilini talep ettiğini, aksi davranışın yasalara aykırılık oluşturacağını savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; taraflar arasındaki hukuki ilişkinin elektrik faturalarına yansıtılan perakende satış hizmet bedelinin tüketiciden alınıp alınmayacağı hususunda olduğu, davanın niteliği itibarı ile 4077 Sayılı Kanun kapsamında kaldığı, davaya bakma görevinin Tüketici Mahkemelerine ait olduğu gerekçesi ile mahkemenin görevsizliğine, görevli mahkemenin Tüketici Mahkemesi olması nedeni ile, dava dosyasının kararın kesinleşmesinden itibaren ve 2 haftalık süre içerisinde talep edilmesi halinde görevli Bursa Nöbetçi Tüketici Mahkemesi"ne gönderilmesine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık; normal sanayi aboneliği sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili talebiyle açılan iş bu davada, Tüketici Mahkemesi"nin görevli olup, olmadığı noktasında toplanmaktadır
4822 sayılı Yasa ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Amaç başlıklı 1.maddesinde yasanın amacı açıklandıktan sonra kapsam başlıklı 2.maddesinde “Bu kanun, birinci maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar” hükmüne yer verilmiştir. Yasanın 3.maddesinde mal; alışverişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malları ve elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddi malları ifade eder. Satıcı; kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetleri kapsamında tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri kapsar. Tüketici ise bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişiyi ifade eder şeklinde tanımlanmıştır.
Bir hukuki işlemin 4077 sayılı Yasa kapsamında kaldığının kabul edilmesi için yasanın amacı içerisinde yukarıda tanımları verilen taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukuki işlemin olması gerekir.
Somut olayda; davacı şirket ile davalı arasında "normal sanayi" abonelik sözleşmesi imzalandığı, dava konusu faturaların, davacı şirketin işletmekte olduğu ticari işletmesi için düzenlendiği anlaşıldığından, davacı tüketici tanımına uymadığı gibi, olayda 4077 sayılı kanun hükümlerinin uygulanması da mümkün değildir.
Hal böyle olunca; yerel mahkemece işin esasına girilerek karar verilmesi gerekirken yukarıdaki gerekçe ile mahkemenin görevsizliğine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bozma nedenine göre, davacının sair temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 09.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.