MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62/1, 52/2, 53/1-2-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda uzlaşma işlemleri yapılarak, tarafların uzlaşamadıkları anlaşılmakla yapılan incelemede;
Katılanın emlakçı ofisinde sanık ... ile tanıştığı, sanığın kendisini Yozgat Devlet Hastanesinde çalışan bir kişi olarak tanıtıp Devlet Demir Yollarında tanıdıkları bulunduğunu, isterse katılanı işe aldırabileceğini söylediği, katılan ve sanığın daha sonra Gençlik Parkında buluştukları, sanığın yanında bulunan bir şahsı Devlet Demir Yollarında şef olarak tanıttığı ve yapılacak işlemlerdeki masraflar için müştekiden 500 TL para aldığı, sanığın takip eden tarihlerde masraf adı altında katılandan 750 TL para daha aldığı daha sonra katılanın telefonlarına çıkmadığının iddia edildiği olayda; sanık savunması, katılan beyanı, tanıkların anlatımları ve dosya kapsamından sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş olup, her ne kadar sanık hakkında zincirleme suç hükümleri uygulanmamışsa da; 09/10/2012 tarihli ve 2012/14 E.-2012/307 K. sayılı kararın sanık tarafından temyiz edildiği ve ilk hükme yönelik aleyhe temyiz bulunmadığı anlaşılmakla; zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle; hükmün ONANMASINA, 30/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.