Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Her bir sanık hakkında CMK’nın 223/2-b. maddesi uyarınca ayrı ayrı beraat

Taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
1- Katılanın olay günü Niğde İl Merkezi Otobüs Terminali üst kısmında kalan .... Ocağı yolu üzerinde bulunan etrafı 200 cm yüksekliğindeki tel örgü ile çevrili Niğde Türk Telekom Müdürlüğü ambarının bulunduğu alana tel örgü üzerindeki 60x100 cm ebatındaki yırtıktan girdiği, kazanın meydana geldiği tarihten iki hafta öncesinde, Türk Telekom Niğde İl Müdürlüğüne ait atıl konumda bulunan bu arazide hırsızlık olayının yaşandığı; enerjinin gelmesini sağlayan seksiyonerin kolu aşağı inik vaziyette, açık konumda iken, aşağı kesik bir biçimde sallanan burada bulunan trafo direğinden aşağı sarkan kabloyu almak için iki eli ile kabloyu tuttuğu sırada akıma kapılarak, duyularının veya organlarının birinin işlevinin sürekli zayıflamasına, iyileşme olanağı bulunmayan bir hastalığa veya bitkisel hayata girmesine, yüzünün sürekli değişikliğine ve vücudunda kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığı olayda; kazanın meydana geldiği hat başındaki seksiyoner direğinin mülkiyetinin, bakım ve işletme sorumluluğunun ve yetkisinin Türk Telekom Niğde İl Müdürülüğüne ait olduğu, olayın meydana geldiği tesiste kısa süre önce direkten aşağı inerek jeneratöre giden kablo kesilerek çalındığı, hırsızlıktan sonra bu kablonun insan boyu hizasında kesik, ucu açık, seksiyoner kolunun ise; aşağıya inik ve kilitsiz vaziyette bırakıldığı, bu durumda kendisine ait tesisi gereği gibi korumayan, bu olay sonucunda aşağı inen kabloyu iptal ettirmeyen, kabloya gelen akımın kesilmesi için gerekli önlemleri almayan, aldırmayan Türk Telekom şirket yetkililerin kusurlu olduğu anlaşılmakla, mahkumiyetleri yerine yazılı şekilde beraatlerine hükmedilmesi,
2- Bozma ilamına uyulması halinde;
Sanığa isnat edilen eylemin, 5237 sayılı TCK"nın 89. maddesinin 1-2-3. fıkralarında düzenlenen ""taksirle yaralama"" suçuna ilişkin olduğu, taksirle bir kişinin yaralanmasına sebebiyet verilmesi halinde gerçekleşecek olan taksirle yaralama suçu için TCK"nın 89. maddesinin 1. fıkrasında temel ceza miktarının ""üç aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası"" olarak belirlendiği; 5271 sayılı CMK"nın, 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile başlığı ile birlikte yeniden düzenlenmiş olan ""Basit Yargılama Usulü"" başlıklı 251. maddesinin 1. fıkrasında yer alan; ""Asliye ceza mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir."" şeklindeki düzenlemeye, 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan ""01/01/2020 tarihi itibarıyla kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü uygulanmaz."" şeklindeki düzenleme ile sınırlama getirilmiş ise de; Anayasa Mahkemesinin 19.08.2020 tarihli ve 31218 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan, 25.06.2020 tarihli ve 2020/16 Esas-2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile; ""...kovuşturma evresine geçilmiş..."" ibaresinin, aynı bentte yer alan ""...basit yargılama usulü..."" yönünden Anayasa"ya aykırı bulunarak iptaline karar verilmesi sebebiyle, kovuşturma evresine geçilmiş olan ve basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden 7188 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan düzenlemenin iptal edildiği anlaşıldığından; Anayasa Mahkemesi kararlarının geriye yürümesi mümkün olmayıp, Ceza Muhakemesi Kanununda yapılan değişikliklerin ise derhal uygulanması gerekmekle birlikte, basit yargılama usulü uygulanan olaylarda CMK"nın 251. maddesinin 3. fıkrasına göre; ""mahkûmiyet kararı verildiği takdirde sonuç ceza dörtte bir oranında indirilir."" şeklindeki düzenleme karşısında, Anayasa Mahkemesinin anılan iptal kararının neticeleri itibariyle maddi ceza hukukuna ilişkin olduğunun ve CMK"nın 251. maddesinin 3. fıkrasında yer alan düzenlemenin sanık lehine sonuç doğurabilecek nitelikte olduğunun anlaşılması karşısında, TCK"nın 7. maddesi ile CMK"nın 251. maddesi hükümleri gözetilmek suretiyle, sanık lehine olan uygulamanın belirlenerek yerine getirilmesinde zorunluluk bulunması;
Bozmayı gerektirmiş olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08.09.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.