MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 02/06/2016 tarih ve 2014/521-2016/111 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 2011/72272, 2012/06289, 2012/06288, 2011/27749, 2011/27750, 2011/27747, 2011/27748, 2010/38444 sayılı “...” esas unsurlu markaların sahibi olduğunu, “...” markasının televizyon kanalı olarak faaliyette bulunduğunu ve yurdun her kesimi tarafından çeşitli yollarla izlenebildiğini, davalının bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki “...” ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere davalı TPE’ne başvuruda bulunduğunu, 2013/06762 kod numarasını alan başvurunun, ilanı üzerine müvekkili tarafından Markalar Dairesi Başkanlığına itirazda bulunulduğunu, ancak itirazın reddedildiğini, bu kararın yeniden incelenmesi talebinin de nihai olarak YİDK tarafından reddedildiğini, davalıya ait marka ile müvekkili adına tescilli markalar arasında 556 sayılı KHK ’nın 8/1-b maddesi uyarınca iltibas tehlikesi oluştuğunu, dava konusu “...” ibaresinin tescilli “...” ve “... go” markalarına benzediğini, söz konusu markanın müvekkiline ait markalar ile tüketici nezdinde seri marka izlenimi yaratacağını, tescili istenen 25. sınıfın kendi markaları kapsamında olduğunu, kötüniyetli olduğunu ileri sürerek YİDK kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, YİDK kararının usule ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, müvekkilinin markasının küçük harflerle yazılan “...” kelimesinden oluşmasına karşın davacı markasının büyük harflerle “...” kelimesinden oluştuğunu ve görsel anlamda birbirinden ayrıştığını, tarafların hitap ettikleri sektörlerin birbiriyle bağlantısız olduğunu ve markalar arasında tüketici nezdinde karıştırılma ihtimalinin söz konusu olmadığını, “...” markasıyla çocuk ve bebek ürünleri imalatı yaptığından iltibas ihtimalinin doğmayacağını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taraf markalarından, emtia benzerliğine sahip marka işareti arasında benzerlik bulunmadığı, marka işareti benzerliği bulunan markaların ise, kapsamındaki emtia arasında benzerlik bulunmadığı,556 sayılı KHK"nın 8/1-b hüküm anlamında tescil engelinin gerçekleşmediği, kötü niyet iddiasının ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, TPE YİDK kararının iptali ve marka hükümsüzlüğü istemine ilişkin olup, mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Davalının ... ibareli marka başvurusunda bulunduğu sınıf olan 25.sınıfta davacının ... ibareli 2010/38444 nolu markası mevcuttur. Mahkemece, davalının başvuru markası ile davacının ... ibareli markasının kapsamında bulunan mal ve hizmetlerin benzer olduğu, ancak markalar arasında benzerlik bulunmadığı, bu nedenle 8/1-b anlamında tescil engelinin olmadığı değerlendirilmişse de bu doğru görülmemiştir. Somut olayda, taraf markalarında MİNİ ibaresi ortak olmakla birlikte, ortalama tüketici kitlesinin genel ve bütüncül bakış açısı itibariyle markalar arasında karıştırılma ihtimali bulunmaktadır. Buna göre, davacının ... ibareli 2010/38444 nolu markası ile davalının başvuru markası arasında iltibasa neden olacak şekilde benzerliğin bulunduğu gözetilerek mal ve hizmet sınıflarının benzer olup olmadığı değerlendirilmek suretiyle sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddi yönünde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 20/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.