MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14/07/2016 tarih ve 2015/1932-2016/313 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin olay günü binmiş olduğu davalının sevk ve idaresindeki halk otobüsünden durakta inmek isterken davalı şoförün otobüsün kapısını kapatarak müvekkilinin kapı arasında sıkışıp yaralanmasına neden olduğunu, müvekkilinin duyduğu acı ile feryat etmesi üzerine davalının alaycı şekilde konuştuğunu ve olay yerinden otobüsü ile uzaklaştığını, müvekkilinin şikayetçi olduğunu, ... 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/150 Esas 2015/385 Karar sayılı dosyasında cezalandırılmasına karar verildiğini, müvekkilinin olay nedeniyle 15 gün omuzlarının ağrıdığını ileri sürerek 10.000,00 TL manevi tazminata kaza tarihi olan 28/11/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz işletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davacıyı azarlamadığını, özür dilediğini, davacının olayda kusurlu olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, ceza yargılamasında davalının davacıyı taksirle yaralanmasına neden olma suçundan mahkumiyetine karar verildiği ve hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı, davalının otobüs şoförü iken yolcu olan davacının kapıya sıkışmasına ve basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına tam kusurlu biçimde sebep olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabul kısmen reddine, 2.500,00 TL"nin olay tarihi olan 28/11/2014 tarihinden itibaren işleyecek olan yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, davacıya verilmesine, fazlaya dair talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 125,78 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.