İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11908 Esas 2019/21910 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11908
Karar No: 2019/21910
Karar Tarihi: 28.11.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11908 Esas 2019/21910 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanığın kasten yaralama suçu nedeniyle mahkumiyetine karar verilmiştir. Temyiz talebi incelenen kararda, yapılan yargılamaya ve toplanan delillere göre, sanığın temyiz sebepleri reddedilerek hüküm onanmıştır. Ancak sanığın adli sicil kaydındaki bir mahkumiyet kararı nedeniyle yeniden yargılama yapılması gerektiği anlaşılmış ve bu nedenle hüküm, sanığa tekerrüre esas olacak hapis cezasını belirleyen kanun maddeleri çıkartılarak düzeltme yapılmıştır. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinde bazı ibarelerin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği ancak bu hususun infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilmiştir. 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi uyarınca kararın bozulması ve 322. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır.

3. Ceza Dairesi 2019/11908 E. , 2019/21910 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin sanığın temyiz talebinin incelenmesinde:
Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140 - K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/04/2013 tarihli ve E.2012/750 - K.2013/268 sayılı mahkumiyet kararının, suç tarihinden sonra 05/09/2013 tarihinde kesinleşmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı; bunun yerine sanığın adli sicil kaydında yer alan Ortaca Sulh Ceza Mahkemesinin 06/10/2009 tarihli ve E.2009/648 - K.2009/494 sayılı ilamının tekerrüre esas olduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı
gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükümde sanık hakkında TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafların çıkartılarak yerine “Sanığa Ortaca Sulh Ceza Mahkemesinin 06/10/2009 tarihli ve E.2009/648 - K.2009/494 sayılı 14/11/2012 tarihinde kesinleşen ilamı ile basit yaralama suçundan verilen 3 ay 10 gün hapis cezasının tekerrüre esas alınmasına, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına, 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesi gereğince sanığa verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejmine göre çektirilmesine, ayrıca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” paragrafının eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/11/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.