MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, 29/01/1995-23/02/1998 tarihleri arasında 1479 sayılı Kanun kapsamında esnaf Bağ-kur sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R

Dava, davacının icra yolu ile ödenen ve davalı Kurumca iptal edilen 29.01.1995-23.02.1998 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa kapsamında Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş ise de bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile gidilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, 10.09.1992 tarihli giriş bildirgesi ile vergi mükellefiyetinin başladığı 01.07.1992 tarihinden itibaren Bağ-Kur sigortalısı olarak tescil edildiği, 01.07.1992-29.01.1995 tarihleri arasında ve 23.02.1998 tarihinden itibaren şirket ortaklığı sebebi ile devam eden vergi mükellefiyetinin olduğu, davacının ibraz ettiği 04.12.1997 tarihli tahsilat makbuzunda 1995/2619 E. sayılı icra dosyasındaki borcun infaz edildiği ancak bu icra takibinin hangi tarihlerin prim borcuna ilişkin olduğunun belli olmadığı, 1998/3246 E. sayılı bir diğer icra takibinin "01.07.1992-30.06.1998" tarihleri arasındaki toplam borca dair olduğu ve 25.06.1999 tarihli tahsilat makbuzunda infaz edildiğinin belirtildiği, ... 1.İcra Müdürlüğü"nün 1995/2619 E. ve 1998/3246 E. sayılı dosyaların tahsil edilerek infazen işlemden kaldırıldıklarını belirttiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davacının sigortalı olduğunun tespitini talep ettiği dönemde sigortalılık kazandıracak vergi mükellefiyetinin ya da esnaf odası/esnaf sicili kaydının olmadığı açıktır. Ancak davalı Kurumun sigortalı kabul edilmeyen ihtilaflı döneme ilişkin primleri icra takibi yolu ile tahsil ettiği ve uzun süre kullandığı da ortadadır.
Gerçekten önceden Bağ-Kur’a tescilin bulunduğu durumlarda, Kurumca hiçbir araştırma yapılmaksızın sigortalı sayılarak icra yolu ile veya prim affı yapılandırmalarından yararlanarak prim borçlarının tahsil edilmesi durumlarında, davacıyı kendi hatalı işlemi nedeniyle yıllarca sigortalı sayan Kurumun, davacıya sigortalı olduğu inancını verdikten sonra yaptığı yanlışlığın farkına vararak sigortalılık süresini indirmesi iyi niyetten uzaktır.
Yargıtay H.G.K.’nun 01.10.1997 gün, 1997/10-578 E., 1997/758 K.sayılı kararında da belirtildiği üzere; davacının, Sosyal Güvenlik Hukuku ilkeleri ve Medeni Kanunu’nun 2. maddesinin uygulanmasının zorunlu bir sonucu olarak primi alınan süreler bakımından zorunlu sigortalı kabul edilmesi gerekir.
Yapılacak iş, davanın kabulü ile davacının icra yolu ile primleri tahsil edilen dava konusu dönemde sigortalı olduğunun tespitine karar vermekten ibarettir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 25.09.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.