MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça ve yasaca cevaz bulunmamasına göre, temyiz eden davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, zararlandırıcı sigorta olayı sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, 17.689,55 TL maddi tazminat ve 8.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
492 sayılı Harçlar Kanunu"nun, (1) sayılı tarifesinin A.III.1.a maddesinde konusu belli bir değerle ilgili bulunan davalarda esas hakkında karar verilmesi halinde hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden binde 68,31 oranında karar ilâm harcı alınacağı düzenlenmiştir.
Somut olayda her ne kadar hüküm fıkrasının 2 numaralı bendinde alınması gereken harç miktarı yazılmış ise de devamında "bozma öncesinde 03/11/2015 tarihinde harç tahsil müzekkeresi yazıldığından yeniden yazılmasın yerolmadığına" yazıldığı anlaşılmaktadır. Bahsedilen bu harç tahsil müzekkeresine dayanak teşkil eden 15/09/2015 tarih ve 2012/1145 Esas, 2015/472 karar sayılı hükmün Dairemizce bozulmasına karar verilmiştir. Dolayısıyla bozulmasına karar verilen hüküm gereğince düzenlenmiş harç tahsil müzekkeresi de bu nedenle geçersiz hale gelmiştir. Bu açıdan yerel mahkemenin hüküm fıkrasının 2 numaralı bendinde "bozma öncesinde 03/11/2015 tarihinde harç tahsil müzekkeresi yazıldığından yeniden yazılmasın yerolmadığına" karar vermesi hatalı olmuştur.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle,
Hüküm fıkrasının 2. bendinde yeralan "bozma öncesinde 03/11/2015 tarihinde harç tahsil müzekkeresi yazıldığından yeniden yazılmasın yerolmadığına" rakam ve sözcüklerin silinmesine ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 26/09/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Not:Önceki bozma ilamında iadesine karar verilen harç miktarları dikkate alınmamıştır.