MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, sair tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Tekerrüre esas mahkumiyet hükmü bulunan sanığın cezasının 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanık hakkında birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit, basit kasten yaralama suçlarından 5237 sayılı TCK"nin 106/2-c ve 86/2. maddeleri uyarınca kamu davası açıldığı, TCK"nin 106/2-c maddesinde düzenlenen birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçu uzlaşma kapsamında olmadığından 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesinin 3. fıkrasının ikinci cümlesi uyarınca basit kasten yaralama suçunun da uzlaşma kapsamında olmadığı, bu itibarla uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı ve yapılan uzlaştırma teklifinin de hukuken geçersiz olduğu, kovuşturma aşamasında ise diğer sanık ... hakkında birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçundan beraat kararı verilmesi ve sanık ..."ün eyleminin de TCK"nin 106/1-2. cümlesinde düzenlenen "sair tehdit suçu"nu oluşturduğunun kabul edilmesi karşısında, sanığa atılı basit kasten yaralama suçunun uzlaşmaya tabi hale geldiği ve sair tehdit suçunun da uzlaşma kapsamında olduğu anlaşılmakla, CMK"nin 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma hükümlerinin uygulanması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi zorunluluğunun gözetilmemesi,
2) Sanık hakkında sair tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde, sanığın TCK"nin 106/1-2. cümlesi uyarınca verilen "3 ay hapis cezası"ndan TCK"nin 29. maddesi uyarınca (1/4) oranında indirim yapılması sırasında "2 ay 7 gün hapis cezası" ile cezalandırılması yerine "2 ay 15 gün hapis cezası" ile cezalandırılmasına, yine bu ceza miktarı üzerinden TCK"nin 62/1. maddesi uyarınca "1 ay 25 gün hapis cezası" ile cezalandırılması yerine "2 ay 2 gün hapis cezası" ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 03.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.