MAHKEMESİ : İZMİR 1. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/09/2014
NUMARASI : 2013/943-2014/499

Taraflar arasındaki yoksulluk nafakasının kaldırılması, mümkün olmadığı takdirde azaltılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hüküm, davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesinde; İzmir 5. Aile Mahkemesinin 2012/163 esas 2012/165 karar sayılı boşanma ilamı ile hükmedilen 300,00 TL yoksulluk nafakasının kaldırılmasını mümkün olmadığı taktirde indirilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne, 300,00 TL yoksulluk nafakasının dava tarihinden itibaren 150,00 TL"ye indirilmesine karar verilmiş, hüküm taraf vekilleri tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK.nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890 TL"ye çıkarılmıştır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 06.04.2005 tarih ve 2005/3-169 E-235 K. sayılı kararı ile nafaka davalarında temyiz ve karar düzeltmede yıllık nafaka miktarının dikkate alınacağı açıklanmıştır.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile 300,00 TL yoksulluk nafakasının 150,00 TL"ye indirilmesine karar verilmesi neticesinde; kabul ve reddedilen yıllık nafaka (farkı) miktarının ayrı ayrı 1.800,00 TL olduğu görülmektedir.
Hüküm, yıllık nafaka (farkı) miktarı itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.