MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Zincirleme şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Hatay 4. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 21.10.2019 gün ve 2019/180 Esas, 2019/354 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Kayden 12.10.2002 doğumlu mağdurenin soruşturma evresinde on iki yaşında iken kuran öğrenmek için gittiği caminin imamı olan sanığın değişik zamanlarda kendisini öpüp, göğüslerine dokunarak sürtünmek suretiyle cinsel istismarda bulunmasının ardından 2017 yılı sonunda bir gün araçla gittikleri yerde cinsel ilişkiye girdiğini beyan etmesine rağmen duruşma ifadesinde sanıkla ilk kez 2017 yılı Mayıs ayı sonunda cinsel ilişkiye girdiğini belirtmesi, savunma ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, mahkemece cinsel ilişkinin mağdurenin on beş yaşını bitirmesinden önce gerçekleştiği hususunun şüphede kalmasından dolayı oluşan tereddüt lehe değerlendirilerek 2017 yılı sonlarında mağdure on altı yaşında iken rızaen cinsel ilişkiye giren sanığın bu tarihten önce zincirleme şekilde gerçekleştirdiği cinsel istismar eylemlerinden dolayı mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek zincirleme şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan hüküm kurulması,
Mağdurenin yaz dönemlerinde katıldığı kuran kursundaki kız öğrencilere bayan eğitmenlerce ders verildiği ve kursun düzenlendiği caminin imamı olan sanık ile dersine girmediği mağdure arasında eğitici öğretici ilişkisi olmadığı gibi sanığın, imamlık görevini yürütmesinden kaynaklanan nüfuzu ile koruma, bakım ve gözetim yükümlülüğünün de bulunmadığı gözetilmeden müsnet suçtan belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK’nın 103/3d-3 e. maddesi ile artırılması suretiyle sonuç cezanın fazla tayini,
Sanığın, on beş yaşından küçük olduğu dönemde camide verilen kuran kursuna gelen mağdureyi değişik zamanlarda alıkoyarak cinsel istismarda bulunduğu sırada ve eylemlerle sınırlı süreyle hareket etme imkanını ortadan kaldırmasının ayrıca kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturmayacağı, kişinin vücudunun suçun konusu olması sebebiyle mağdurenin hareket etme özgürlüğü ortadan kaldırılmadan bu suçun işlenemeyeceği ve dosya kapsamına göre de sanığın camide hürriyeti kısıtlayan başkaca bir hareketi bulunmadığı gibi on beş yaşından büyük olduğu dönemde mağdurenin yaşı itibarıyla hukuken geçerli rızasına istinaden araçla götürdüğü yerler ile evinde gerçekleşen alıkoyma eylemlerinde ise müsnet suçun kanuni unsurları itibarıyla oluşmadığı nazara alınarak ilk derece mahkemesince sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraati yerine mahkumiyetine hükmedilmesi karşısında söz konusu kararlara yönelik istinaf başvurusunun kabulü gerekirken esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ile müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin 10.01.2020 gün ve 2019/2327 Esas, 2020/34 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmesine, 15.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.