
Esas No: 2016/7954
Karar No: 2019/6356
Karar Tarihi: 20.05.2019
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/7954 Esas 2019/6356 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; müvekkilinin yangın poliçesi ile sigortalı müşterisinin kiracısı bulunduğu ... sokak ... "daki konuta, bir üst katta davalı ..."a ait 31 numaralı konuttan sızan suların sigortalı dairenin çocuk odasında ve yatak odasının tavan ve duvarlarında zarara sebep olduğu ve 1.755,00 TL ödeme yaptıklarını, TTK madde 1301 gereği rücuen tahsili istemiyle ... İcra Müdürlüğünün ... sayılı ilamsız takiple zararın tahsilinin talep edildiğini davalının haksız olarak icra dosyasına yapmış olduğu itiraz üzerine takibin durdurulduğunu, bu nedenle haksız ve kötü niyetli olarak yapılan itirazın iptalini, davalının %40"dan aşağı olmamak üzere kötü niyet tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; ihtarname gönderilmeksizin icra takibi yapıldığını, duvarları ve tavanı zarar gören dairede herhangi bir tadilat yapılmadığını, sigortalı kiracının gerek mal sahibinden gerekse müvekkilinden bir talebi olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere göre; davanın kısmen kabul kısmen reddi ile takip dosyasında 1.125,00 TL asıl alacak üzerinden davalı borçlunun itirazının kaldırılmasına, takibin devamına, davacı vekilinin kalan asıl alacak ve takipte işlemiş 98,23 TL faize yönelik itirazın kaldırılması talebinin reddine, 1.125,00 TL asıl alacak üzerinden %40 inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkartılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup mahkemece karar verilen tazminat yönünden dava kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 20/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.