MAHKEMESİ : Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Mal rejiminden kaynaklanan alacak

...... ile ...... aralarındaki mal rejiminden kaynaklanan alacak davasının reddine dair ....... Aile Mahkemesi"nden verilen 18.07.2013 gün ve 159/32 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı........ vekili, evlilik birliği içinde edinilen 441 ada 61 parselde bulunan 212 nolu bağımsız bölüm nedeniyle mal rejiminin tasfiyesi ile fazlaya ilişkin haklar saklı olmak üzere 70.000-TL"nin boşanma kararının kesinleşmesinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı..... vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 21.10.1986 tarihinde evlenmiş, 13.09.2012 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin kararın 01.07.2013 tarihinde kesinleşmesiyle, mal rejimi sona ermiştir (TMK"nun 225/2.m.) Sözleşmeyle başka mal rejimi seçilmediğinden, eşler arasında 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı (TKM"nin 170.m.), bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar ise yasal edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir. (TMK"nun 202, 4722 s.Y.nın 10.m.).
Dava konusu 441 ada 61 parselde bulunan 212 nolu bağımsız bölüm davalı eş tarafından 15.05.2006 tarihinde satış yolu ile iktisap edilerek adına tescil edilmiş, daha sonra 11.07.2012 tarihinde üçüncü bir kişiye, ondan da 21.11.2012 tarihinde başka bir üçüncü kişiye satılarak devredilmiştir.
Tarafların..... Aile Mahkemesi"nin 2012/762 Esas-2012/857 Karar sayılı boşanma davası ile boşandıkları, kararın kesinleştiği, boşanmanın TMK"nun 166/3.maddesi uyarınca anlaşmalı boşanma olarak karara bağlandığı, tarafların sundukları boşanmanın mali sonuçlarına ilişkin protokole dayalı olarak boşanmaya karar verildiği, bu protokolün boşanmanın mali sonuçlarına ilişkin hükmünün kararın hüküm bölümüne geçirildiği görülmektedir.
Gerek protokol içeriği gerekse hükme geçirilen mali hususlara ilişkin hüküm fıkrası ile tarafların karşılıklı anlaşmalarını bildirdikleri imzalarını taşıyan kararın verildiği son oturumdaki beyanları birlikte değerlendirildiğinde; mal rejiminin tasfiyesi konusunda bir düzenleme yapmadıkları, bu kapsamda davaya konu edilen 441 ada 61 parselde bulunan 212 nolu bağımsız bölüm niteliğindeki davalı adına tapuya kayıtlı taşınmaz için de bir düzenleme bulunmadığı görülmektedir.
Anlaşmalı boşanmada boşanmanın mali sonuçlarından TMK"nun 174.madde kapsamındaki tazminat hakları ile nafakaya ilişkin haklar konusunda düzenleme yapılması zorunludur. Bunun dışındaki mali konularda düzenleme yapılması zorunlu değildir.
Mahkemenin davanın reddine gerekçe gösterdiği sözleşme başlıklı taraflar dışında üç tanık imzasını da içeren belgenin başka amaçla düzenlendiği, hakim tasdiki olmadığından boşanmanın eki haline gelmediği, noterlikçe düzenlenmediğinden önceki mal rejiminin tasfiyesi ile yeni mal rejiminin kabulüne ilişkin bir sözleşme olarak da değerlendirilemeyeceği anlaşılmaktadır.
Bu itibarla mahkemece tarafların anlaşmalı boşanma kararlarında da dava konusu taşınmazı kapsayan bir tasfiye anlaşması bulunmadığı halde, dava konusu taşınmaz hakkında davanın esasına girilerek tarafların gösterdikleri deliller çerçevesinde bir karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirmeyle hukuki sonuç doğurmayacağı belirtilen yukarıda bahsi geçen sözleşme başlıklı belgeye değer verilerek yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Davacının temyiz itirazlarının bu nedenle kabulüyle hükmün 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve İİK"nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 24,30 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine
10.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.