İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15160 Esas 2019/22168 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15160
Karar No: 2019/22168
Karar Tarihi: 03.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15160 Esas 2019/22168 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında müştekiye karşı kasten yaralama ve tehdit suçlarından kamu davası açıldığı ancak uzlaştırmanın mümkün olmadığı belirtilmiş. Ancak basit kasten yaralama suçu, 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşmaya tabi hale geldiği için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, başarısızlık halinde yargılamaya devam edilerek hüküm verilmesi gerektiği belirtilmiş. Ayrıca sanığın basit kasten yaralama suçunun soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete bağlı olduğu ve şikayetten vazgeçme dilekçesi verildiği belirtilerek, sanığın beyanı alınarak hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiş. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nin 86/2, 106/1-1.cümle, 73/6, 53. maddeleri, 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/15160 E. , 2019/22168 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında müşteki ..."ya karşı 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi gereğince basit kasten yaralama ve 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1. cümlesi gereğince tehdit suçlarından kamu davası açıldığı, suç tarihinde tehdit suçunun uzlaşma kapsamında bulunmaması ve 5271 sayılı CMK"nin 253/3. maddesi gereğince, basit kasten yaralama suçunun tehdit suçu ile birlikte işlenmesi nedeniyle tüm suçlar yönünden uzlaştırmanın mümkün olmadığı anlaşılmış ise de; sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1.cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı, bu nedenle CMK"nin 253/3. maddesinin uygulanma koşullarının ortadan kalktığı, sanığın mahkumiyetine karar verilen ve temyiz incelemesine konu edilen basit kasten yaralama suçunun uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla; sanık ile müşteki arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
Kabule göre;
2)Sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi kapsamında kaldığı, bu suçun şikayete tabi olduğu, müştekinin hükümden sonra 01.03.2016 ön büro havale tarihli şikayetten vazgeçme dilekçesi verdiği anlaşılmakla, sanığa atılı basit kasten yaralama suçunun soruşturulması ve kovuşturulmasının şikâyete bağlı olduğu gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nin 73/6. maddesi gereğince, şikâyetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği hususunda sanığın beyanı alınarak sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.