MAHKEMESİ : ... 7. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraflarca temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; hüküm ve tasarrufu hazineye ait olup kullanma izni ile işletilen liman ve iskelelerden 3.kişilere verilen hizmetler karşılığı alınan hasılattan %15 hazine payı tahsil edildiğini, davalı şirketin beyanlarının geriye dönük incelenmesinde %15 hazine paylarının eksik yatırıldığının tespit edildiğini, davalı şirket tarafından yapılan hasılat bildirimlerinde en yakın liman olan ...’na ait ... limanı tarife ücretlerinin esas alınması gerekirken ... Limanlar Dairesi başkanlığınca yayımlanan ..., .../1, ... ve L2010/1 sıra nolu genelgelerinde belirtilen belli tonajı aşan ve sözleşme imzalayan şirketler için öngörülen indirimli ücretler üzerinden hazine payının hesaplandığını, bu durumun sözleşmeye aykırı olduğunu belirterek Ağustos/2006 tarihinden Aralık/2010 tarihine kadar eksik ödenen 682.127 TL hazine payının vade tarihinden itibaren 6183 sayılı yasanın 51.maddesinde belirtilen gecikme zammı ilave edilmek suretiyle alacağın temerrüt tarihinden itibaren yasal faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı; taraflar arasında akdedilen kullanma izin sözleşmesinde hazine payının nasıl hesaplanacağının belirtildiğini, sözleşme hükmüne göre en yakın kamu limanında alınmakta olan ücrete atıf yapıldığını, aynı koşullar dahilinde hazine payını ödediğini, kamu limanında uygulanan indirimli tarifenin dikkate alınamayacağına ilişkin sözleşmede bir düzenleme yer almadığını, davacının düzenli olarak baştan itibaren yapılan ödemeleri aldığını eksik ödemeye ilişkin her hangi bir ihtirazı kayıt ileri sürmediğini, davanın zamanaşımına uğradığını belirterek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davanın kabulüne yönelik olarak verilen karar Yargıtay 6.H.D.nin 16/10/2012 tarih ve 2012/10416-13413 E/K sayılı ilamı ile, davalının temyiz itirazları reddedilerek, davacının temerrüt tarihinden itibaren yasal faiz talebi konusunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemiş olması doğru görülmediğinden bahisle bozulmuş, Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde; ‘hüküm altına alınan toplam alacak miktarı 1.009.869,00.-TL davacıya ödenmiş olmakla bu konuda karar verilmesine yer olmadığına, davacının temerrüt tarihinden itibaren oluşan 10.707,39.-TL faiz alacağının davalıdan tahsiline, Harçlar Yasası gereğince hükmedilen miktar üzerinden alınması gereken 731,42.-TL harcın da davalıdan alınıp Maliye Hazinesine gelir kaydına ve yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hükmedilen miktar üzerinden hesaplanıp takdir olunan 1.284,89.-TL vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine’ dair verilen karar yine tarafların temyizi üzerine bu defa Yargıtay 6.H.D.nin 22/01/2015 tarih ve 2014/4869 E-2015/619 K sayılı ilamı ile, davacının; hükmedilen faizin hesaplanma tarihine yönelik temyiz itirazları yönünden, Mahkemece ödeme tarihine kadar hesaplanacak faize hükmedilmesi gerektiğinden, davalının ise; gecikme zammına faiz yürütülmesine yönelik temyiz itirazları yönünden, Mahkemece faize faiz yürütülmesi sonucunu doğuracak şekilde karar verilemeyeceğinden bahisle bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde; ‘davanın kabulü ile, Mahkememizin 27.02.2012 tarih ve 2011/436 Esas, 2012/38 Karar sayılı ilamı ile, hüküm altına alınan toplam 1.009.869,00 TL alacak, 28.12.2012 tarihinde davacıya ödenmiş olmakla bu alacak miktarı yönünden yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına, 93.516,91 TL işlemiş faiz alacağının, davalıdan tahsiline, hükmedilen faiz alacağı miktarı üzerinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan, avukatlık asgari ücret tarifesi uyarınca, ölçümlenerek tespit ve takdir olunan 9.881,35 TL. nispi ücreti vekaletin, davalıdan tahsiline’ karar verilmiş, söz konusu karar taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine ve Mahkemece, 16.12.2013 tarihli 2013/345-574 E-K sayılı kararda hükmedilen vekalet ücretine ilişkin davacı Hazine vekilinin temyizi bulunmadığından, bu hususun davalı taraf lehine usuli kazanılmış hak oluşturduğunun anlaşılmasına göre davacının ve davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir, temyiz itirazlarının reddi gerekir.
Davacının ve davalının diğer temyiz itirazlarının incelemesinde;
2-Hükmedilen harca ilişkin olarak Mahkemece 27.02.2012 tarihli ilk kararda toplam 1.009.869,00 TL alacak miktarının tahsiline karar verilerek bu miktar üzerinden hesaplanan 59.986,29.-TL harcın davalıdan tahsiline karar verilmiş, hükmün bozulması üzerine ise son olarak 30.11.2015 tarihinde verilen karar ile; hüküm altına alınan toplam 1.009.869,00 TL alacak miktarı yönünden 28.12.2012 tarihinde davacıya ödenmiş olmakla yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilerek, 93.516,91-TL işlemiş faiz alacağının tahsiline karar verilmiş ve hükmedilen faiz alacağı miktarı üzerinden (tahsilde tekerrüre esas olmamak üzere) nispi 6.388,15-TL karar ve ilam harcının davalıdan tahsiline yönelik hüküm kurulmuştur. Ancak Mahkemece; Harçlar Kanunu gereğince hüküm altına alınan 1.009.869,00 TL alacak miktarı ile 93.516,91-TL işlemiş faiz alacağı toplamı üzerinden hesaplanacak nispi karar ve ilam harcının (tahsilde tekerrüre esas olmamak üzere) tahsiline karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde eksik harca hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması HUMK. 438/7 maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacı tarafın temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 2. bendinde yer alan " Hükmedilen faiz alacağı miktarı üzerinden alınması gereken 6.388,15 TL nispi karar ve ilam harcının (mahkememizin 16.12.2013 tarih ve 2013/345 esas, 2013/574 karar sayılı kararı uyarınca 27.03.2014 tarihli harç tahsil müzekkeresi ile yazılan 731,45 TL. bakiye karar ve ilam harcı tahsiline ilişkin harç tahsil müzekkeresi tahsilde tekerrüre esas olmamak üzere), davalıdan tahsili ile, hazineye gelir kaydına," ifadelerinin çıkartılarak yerine "Harçlar Kanunu uyarınca alınması gereken toplam 66.374,44 TL nispi karar ve ilam harcının (Mahkememizin 27.02.2012 tarih ve 2011/436 esas, 2012/38 karar sayılı kararı uyarınca 30.04.2012 tarihli harç tahsil müzekkeresi ile yazılan 59.986,30-TL bakiye karar ve ilam harcı tahsiline ilişkin harç tahsil müzekkeresi ile Mahkememizin 16.12.2013 tarih ve 2013/345 esas, 2013/574 karar sayılı kararı uyarınca 27.03.2014 tarihli harç tahsil müzekkeresi ile yazılan 731,45 TL bakiye karar ve ilam harcı tahsiline ilişkin harç tahsil müzekkeresi tahsilde tekerrüre esas olmamak üzere), davalıdan tahsili ile, hazineye gelir kaydına," ifadelerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden tarafa iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.