Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14061 Esas 2019/3232 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/14061
Karar No: 2019/3232
Karar Tarihi: 23.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14061 Esas 2019/3232 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan hüküm giymiş ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması sonucu tekrar mahkûmiyet kararı verilmiştir. Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında aynı suçtan kesinleşmiş bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, yargılamaya doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştır.
Mahkeme, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığını, iddia ve savunmaların delillerle birlikte gösterildiğini ve eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğini saptamıştır. Sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır.
Detaylı Açıklama:
- Sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûmiyet kararı verilmiştir.
- Sanık hakkında önceden aynı suçtan kesinleşmiş bir tedavi/denetimli serbestlik tedbiri bulunmamıştır.
- Yargılamaya doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştır.
- Yargılama sürecinde kanuna uygun olarak işlemler yapılmış, deliller toplanmıştır.
- Eylem sanık tarafından gerçekleştirilmiştir.
- Sanığın temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası

10. Ceza Dairesi 2014/14061 E. , 2019/3232 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 23/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.