MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekillerince temyiz edilmesi ve davacı vekilince duruşma talep edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 369. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.




K A R A R
Davacı; davalı işyerinde 24.08.2002 tarihinden itibaren çalıştığının tespitini istemiştir.
Mahkemece; davacının davalı işverene ait işyerinde 01.10.2003 – 19.08.2011 tarihine kadar hizmet akdi ile ve asgari ücretle kesintisiz 2.837 gün süreyle çalıştığının, hiç bildirim yapılmadığından tüm sürenin tamamının sosyal güvenlik destek primine tabi sigortalı prim gün sayısı esas alınarak bildirilmesi gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelere göre; davacının davalı işyerinden 24.08.2002 – 31.08.2003 ve 19.08.2011 – 2013/4. ay arası bildirimlerinin bulunması ve komşu işyeri tanıklarının beyanları dikkate alındığında, mahkemece tespitine karar verilen sürede isabetsizlik bulunmasa da; dava kısmen kabul edildiği halde davalılar lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi ve tüm yargılama giderlerinden davalıların sorumlu tutulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK’nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK"un 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1) Hüküm fıkrasının 4 numaralı bendi silinerek yerine; “4- Dosyada yapılan ve aşağıdaki gider kalemlerinden ibaret olan toplam 1.122,35 TL yargılama giderinden kabul ve red oranlarına göre belirlenen 1.064,75 TL’nin HMY’nin 326/3. maddesi gereğince davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya VERİLMESİNE, 45,60 TL harcın 5502 Sayılı Yasa’nın 36. maddesi gereğince SGK harçtan bağışık olduğundan davalı iş yerinden alınarak davacıya VERİLMESİNE” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına,

2) Hüküm fıkrasına ayrı bir bend olarak; “Davalılar kendilerini vekille temsil ettirdiklerinden karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’ne göre 1.500,00 TL maktu vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalılara VERİLMESİNE” rakam ve sözcüklerinin eklenilmesine ve hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya ve davalılardan ..."ne yükletilmesine, 02.10.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.