MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Davacı, 5510 sayılı Yasa"nın 34/b-2 maddesi kapsamında ölüm aylığı bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
Dava, maluliyeti nedeniyle davacıya sigortalı babasından 30.08.2010 tarihinden itibaren ölüm aylığı bağlanmasına karar verilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacıya 01.01.2014 tarihinden itibaren ölüm aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden,davacının 11.11.2013 tarihinde babasından ölüm aylığı bağlanması talebi ile davalı Kuruma başvurduğu,Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından sevk edildiği... 04.12.2013 tarihli Engelli Sağlık Kurulu Raporunda bipolar afektif bozukluk,sağ ekstremite 4/5 sol periferik fasial paralizi hafif orta yürüyüş bozukluğu ile engel oranının %85 olarak belirtildiği,Sosyal Güvenlik Kurumu"nun 11.04.2014 tarihli yazısı ile rapor tarihinde hayatını kazanamayacak derecede malul olmadığına karar verilmiş olmasından dolayı talebi hakkında işlem yapılamadığının davacıya bildirildiği anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanaklarından, 5510 Sayılı Yasanın 34"üncü maddesinde "Bu Kanunun 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (a), (b) ve (e) bentleri hariç, bu Kanun kapsamında veya yabancı bir ülke mevzuatı kapsamında çalışmayan veya kendi sigortalılığı nedeniyle gelir veya aylık bağlanmamış çocuklardan;... Kurum Sağlık Kurulu kararı ile çalışma gücünü en az % 60 oranında yitirip malûl olduğu anlaşılanların....her birine %25"i oranında aylık bağlanacağı hususu düzenlenmiştir.
5510 sayılı Yasanın 95. maddesine göre "Bu Kanun gereğince, yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, çalışma gücü kaybı, geçici iş göremezlik ödeneklerinin verilmesine ilişkin raporlar ile iş kazası ve meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücü veya çalışma gücü kaybına esas teşkil edecek sağlık kurulu raporlarının usûl ve esaslarını, bu raporları vermeye yetkili sağlık hizmeti sunucularının sahip olması gereken kriterleri belirlemeye, usûlüne uygun olmayan sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeleri düzenleyen sağlık hizmet sunucusuna iade edecek belirlenen bilgileri içerecek şekilde yeniden düzenlenmesini istemeye Kurum yetkilidir. Usûlüne uygun sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeler ile gerekli diğer belgelerin incelenmesiyle; yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, vazife malullük derecesini, iş kazası veya meslek hastalığı sonucu tespit edilen meslekte kazanma gücünün kaybına veya meslekte kazanma gücünün kaybı derecelerine ilişkin usûlüne uygun düzenlenmiş sağlık kurulu raporları ve diğer belgelere istinaden Kurumca verilen karara ilgililerin itirazı halinde, durum Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunca karara bağlanır.
Bu yasal düzenleme gereğince düzenlenen Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşleri Yönetmeliğinin Geçici 1. maddesinde; bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce çalışma gücü kaybı, iş kazası, meslek hastalığı, vazife malullüğü, harp malullüğü sonucu meslekte kazanma gücü kaybı ile erken yaşlanma durumlarının tespiti talebinde bulunan sigortalılar ve hak sahipleri için, yürürlükten kaldırılan ilgili sosyal güvenlik mevzuatının 5510 sayılı Yasaya aykırı olmayan hükümlerinin uygulanacağı, 5. maddesinde sigortalı ve hak sahiplerinin çalışma gücü oranlarının a) Sağlık Bakanlığı eğitim ve araştırma hastaneleri, b) Devlet Üniversitesi, c) Türk Silahli Kuvvetlerine bağlı asker hastaneleri, ç) sigortalıların ikamet ettikleri illerde (a), (b), (c) bentlerinde belirtilen hastanelerin bulunmaması durumunda Sağlık Bakanlığı tam teşekküllü hastanelerin yetkili olduğu, bildirilmiş, Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliğinin 56. maddesinde ise Kurum Sağlık Kurulunca verilen karara karşı yapılan itirazların Yüksek Sağlık Kulunca inceleneceği bildirilmiştir.
Kural olarak Yüksek Sağlık Kurulunca verilen karar Sosyal Güvenlik Kurumunu bağlayıcı nitelikte ise de; diğer ilgililer yönünden bir bağlayıcılığı olmadığından Yüksek Sağlık Kurulu Kararına itiraz edilmesi halinde inceleme Adli Tıp Kurumu aracılığıyla yaptırılmalıdır. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 28.06.1976 günlü, 1976/6-4 sayılı Kararı da bu yöndedir.
Adli Tıp 3. İhtisas Kurulundan alınacak rapor ile Yüksek Sağlık Kurulu Kararı arasında maluliyet oranına yönelik görüş ayrılığı bulunduğu takdirde çelişkinin giderilmesi için dosyanın Adli Tıp Genel Kuruluna gönderilerek çıkacak sonuca göre karar verilmesi gerekir.
Somut olayda; Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kuruluna başvurulmadığı gibi Adli Tıp Kurumundan da rapor alınmadığı,mahkemece Siirt Devlet Hastanesinden alınan raporda %85 engel oranı belirtilmesinin yeterli olduğu kabul edilerek yasal prosedüre uyulmadan karar verildiği anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş, davacının babasının şahsi sicil dosyasını ve davacının ölüm aylığına ilişkin başvuru ve belgelerini Kurumdan istemek, davacının maluliyet durumunun tespiti ile ilgili Yüksek Sağlık Kuruluna yapılan itiraz olup olmadığını araştırmak,Yüksek Sağlık Kurulunca verilen karara itiraz halinde Adli Tıp 3.İhtisas Kurulu"na başvurmak, (maluliyetin varlığı söz konusu ise başlangıç tarihinin belirlenmesi de istenilerek), Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulundan alınan rapor ile Adli Tıp 3.İhtisas Kurulundan alınacak rapor arasında çelişki bulunması durumunda ise, Adli Tıp Kurumu Kanunu"nun 15. maddesi kapsamında Adli Tıp Kurumu Genel Kurulundan aynı şekilde alınacak raporla itirazın değerlendirilmesini sağlayarak sonucuna göre karar vermektir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 02.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.