MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Dava, davacının 01.10.1990 ile 20.10.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde geçen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne,davacının davalı işyerinde kuruma bildirilenler dışında 01.12.1991-31.03.2004 tarihleri arasında 676 gün,01.04.2004-18.05.2005 tarihleri arasında 25 gün,03.01.2009-02.03.2009 tarihleri arasında 60 gün hizmet akdine dayalı olarak günün asgari ücreti ile çalıştığının tespitine,fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden ,davacının çalışmalarının 01.02.1991-31.03.2004 tarihleri arasında ,19.05.2004-02.01.2009 tarihleri arasında ve 03.03.2009 ile 12.08.2010 tarihleri arasında davalı işyerinden bildirildiği, ücret bordrolarının kurum kayıtlarıyla uyumlu ve imzalı olduğu,Gaziantep 3.Noterliğince onaylanmış 05.04.2004 tarihli davacının imzasını içeren ibranamede ,davacının 01.02.1991 tarihinden 31.03.2004 tarihine kadar tüm hak ve alacaklarını alarak işyerinden ayrıldığını,çalışma durumunun bordrolarda ve SSK bildirgelerinde gösterildiği gibi olduğunu belirttiği,davacının 05.01.2009 tarihinde kuruma tahsis talebinde bulunduğu sırada işten ayrılma tarihini 02.01.2009 olarak beyan ettiği,bu tarihten sonra davalı işyerinden 03.03.2009 dan itibaren çalışmalarının sosyal güvenlik destek primine tabi olarak kuruma bildirildiği anlaşılmıştır.
Somut olayda, dosya içinde bulunan 05.04.2004 tarihli ibraname ve tahsis talep belgesinde belirtilen tarihlerde davacının işyerinden ayrılışının yazılı belge ile sabit olduğu halde,mahkemece bu durum göz önünde bulundurulmadan karar verilmesi hatalıdır. Yapılacak iş, davacının ibranamede ve tahsis talep beyanında belirtilen tarihlerde işyerinden ayrıldığını kabul ederek tespiti istenen tarihlerde kuruma bildirilmeyen çalışma süresini buna göre değerlendirerek belirlemektir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan Seç Turizm Oto A.Ş. Temsilen Settar Konukoğlu"na iadesine 02.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.