MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK.nin 81/1, 62, 53/1. maddeleri gereğince 25 yıl hapis cezası.

Sanık müdafii tarafından kararın duruşmalı olarak temyiz istemi üzerine duruşma günü belirlenerek sanık müdafiine meşruatlı davetiye çıkartılmasına karşın belirlenen gün ve saatte hazır bulunmadığı anlaşıldığından duruşmasız olarak yapılan temyiz incelemesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’nın maktul ...’a yönelik kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edimiş , takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin sübuta yönelen yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, re’sen de yapılan incelemede;
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de;
Bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak Üye ..."in sanığın beraatine ilişkin karşı oyu ile ONANMASINA, 21/11/2018 gününde oy çokluğu ile karar verildi.
KARŞI OY:
Yabancı uyruklu olan sanığın, olaydan hemen sonra polisi aramaması, bıçağı yıkayıp çöpe atması, cesetten kurtulmaya çalışmasına ilişkin hususların sübut delilleri olamayacağı, yabancı uyruklu olup sınırdışı edilme korku, kaygı ve telaşı nedeniyle yapılmış hareketler olduğuna dair sanık savunmasının hayatın olağan akışına aykırı düşmeyeceği, ölenin elbiselerinde kesi izi olmamasının intihar fikrini kuvvetlendireceği, sayın çoğunluğun kabulü halinde, sanığın, ölenin üzerinde bulunan hırka ve tişörtü yukarı sıyırdıktan sonra, göğüs, meme yanına bıçakla vurmasının hayatın olağan akışına aykırı düşeceği, Adli Tıp Kurumu 1. İhtisas Kurulunun 14/01/2015 tarihli raporuna göre, ölenin, ölümüne neden olan yaralanmanın kendisi tarafından meydana getirmesini mümkün bulunduğu, özellikle Adli Tıp Uzmanı ...’un düzenlediği 12/09/2014 tarihli bilirkişi raporunda; olayda boğuşma tarzında bir kavga olduğunu gösterir olay yeri dağınıklığı ve şahısların üzerinde boğuşmaya bağlı darp cebir izi bulunmadığı, kesici delici alet yarasının bulunmadığı, ani şekilde ölüm meydana getirecek vasıfta olmadığı, ...’un kanında mücadele ve mukavemet etmesini engelleyecek uyutucu, uyuşturucu madde ve alkol bulunmadığı, üzerindeki giysilerdeki kan lekesinin dağılımı da dikkate alındığında, olayın ...’ın ifadesi ile uyumlu şekilde, ...’un kendi eylemi ile çekyatta otururken bıçağı tişörtünün üzerine çekerek vücuduna ika ettiği, gelişen iç ve dış kanama süresince oturur vaziyette kaldığı, ölümün gerçekleştiğinde sırt üstü yatar vaziyette olduğunun belirtildiği, böylece bıçağı vurma eyleminin sanık tarafından gerçekleştirildiğine dair kabulün, yorum ve varsayımdan ibaret kalacağı, bu itibarla ve sonuç olarak, sanığın, ölümü meydana getiren yarayı gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, açık ve kesin delil bulunmadığından, sanığın mahkumiyetinin onanması yönündeki sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyorum.