MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama, 6136 sayılı Kanuna muhalefet, mala zarar verme
HÜKÜM : Katılan sanık ... hakkında;
CMK.nin 223/2-b maddesi uyarınca beraat,
Katılan sanık ... hakkında;
..."a yönelik eylemi nedeniyle TCK"nin 81, 35/1-2, 62, 53. maddeleri gereğince 10 yıl 10 ay hapis cezası,
..."a yönelik eylemi nedeniyle TCK"nin 81, 35/1-2, 29, 62, 53. maddeleri gereğince 5 yıl 5 ay hapis cezası,
6136 sayılı Kanunun 13/1, TCK.nin 62, 52/2, 53. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis ve 660TL adli para cezası,
TCK"nin 151/1, 62, 52. maddeleri gereğince 2000 TL adli para cezası.


Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen ve doğrudan adli para cezası ile cezalandırılmasına dair mahkumiyet hükmü, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan CMUK"nun 305/1. maddesi gereğince miktar itibariyle kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, sanık müdafinin bu suça yönelen temyiz taleplerinin CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Katılanların, sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükmü temyize yetkisi bulunmadığından, katılan vekilinin bu suçtan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin, CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ...’ı kasten öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin sanık ...’ın ...’e yönelik eylemi yönünden kusurluluğu etkileyen sebeplerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile her iki mağdura yönelik eylemi yönünden takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, sanık savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık ... hakkında mağdur sanık ...’a yönelik yaralma suçunu işlemediği sabit olduğundan 5271 sayılı CMK"nin 223/2-b maddesi uyarınca beraati kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin temyiz dilekçesi ve duruşmalı incelemedeki; suç vasfının tayininde hataya düşüldüğüne, meşruu savunma koşullarının oluştuğuna, haksız tahrik uygulanması gerektiğine, tahliyeye, mağdurlar vekilinin; ceza miktarının az olduğuna, takdiri indirim ve haksız tahrik maddesinin uygulanmaması gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN mahkumiyet hükümlerinin ve beraat hükmünün, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, sanık ... hakkında tayin olunan ceza miktarı ile tutuklu kaldığı süre dikkate alınarak sanık müdafiinin tahliye talebinin reddine, 26/11/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.
26/11/2018 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet savcısı..."in huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ...müdafii Avukat ..."in yokluğunda 29/11/2018 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.