MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının yakın akrabası davalı ..."un yanında çalışmaya başladığını, sonra gene ..."a ait davalı Şirket"te çalıştığını, ancak davacının akrabasına güvenerek vaadlerine inanmasına rağmen güveninin kötüye kullanıldığını ve haksız şekilde işten çıkarıldığını, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve kötüniyet tazminatı alacaklarını istemiştir.
B) Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, taleplerin zamanşımına uğradığını, hak düşüren sürenin gerçekleştiğini, davacı ile aralarında iş akti, iş ilişkisi bulunmadığını, akrabalığı ve muhtaçlığı nedeni ile davalılar tarafından himaye edildiğini, bunun dışında bir çalışması bulunmadığını, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, Mahkeme"nin 2006/467 Esas sayılı dosyasında yapılan yargılama sonunda; 05/06/2012 tarih ve 2012/691 sayılı kararı ile davanın hizmet tespiti yönünden kabulüne, alacak - tazminat talebi yönünden tefrikine karar verilerek alacak - tazminat yönünden esas sırasına kaydı yapılarak yargılamaya devam olunduğu, ilgili hizmet tespiti davası yönünden ise verilen kararın davalı kurum vekilince temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 10. Hukuk Dairesi"nin 12/12/2014 tarih, 2014/20444 Esas, 2014/26420 sayılı hükmün bozulmasına kararı verilerek Yargıtay bozma ilamı doğrultusunda yargılamaya devam olunduğu, Mahkeme"nin 2013/24 Esas sayılı dosyasıma kaydı yapılarak yapılan yargılama sonunda 26/05/2015 tarih ve 2015/176 sayılı kararı ile davanın hizmet tespiti yönünde kısmen kabulüne kararı verildiği, kararınYargıtay 21. Hukuk Dairesi"nin 15/02/2016 tarih 2015/16978 Esas 2016/1901 Karar ile dosyanın Mahkeme"ye iade edilerek 15/02/2016 tarihli kesinleşme şerhi ile hükmün kesinleştiği, tüm dosya kapsamı itibariyle; davacının 01/05/1998 - 30/06/2000 tarihleri arasında davalı işyerinde asgari ücret ile kesintisiz olarak çalıştığı, Mahkeme"nin 2013/24 Esas, 2015/176 Karar 26/05/2015 Karar tarihli ilamı ile davacının hizmet tespiti davasının kısmen kabulüne
ESAS NO : 2017/805
kararı verildiği, hükmün Yargıtay tarafından düzeltilerek onandığı ve 15/02/2016 tarihinde kesinleştiği, davacının 2000 yılı Mart ayında trafik kazası yapması nedeniyle psikolojisinin bozulduğu, ortaya çıkan tazminat ödemesi konusunda iş veren dayısı ile tartıştığı, 2000 yılı Haziran ayı sonunda işten haksız neden ile kendisinin ayrılmış olması nedeniyle kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı almaya hak kazanmadığı, fazla çalışma ve bayram çalışmasının ispat edilemediği, yıllık izin hakkının kullandırıldığını veya ücretinin ödendiğinin davalı tarafça ıspat edilemediği anlaşıldığı gerekçesi ile davalı ... hakkında açılan davanın reddine, davalı Şirket açısından ise yıllık izin ücreti talebinin kabulüne sair taleplerinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut uyuşmazlıkta, hizmet tespit davasında davacının davalı Şirket"te 01/05/1998-30/06/2000 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verildiği ve bu kararın onandığı anlaşıldığından, Mahkeme tarafından sadece bu sürenin esas alınması yerindedir.
Davacı asıl karıştığı bir trafik kazası nedeni ile işten çıkarıldığını belirtmiştir.
Davalı, davacı ile işçi-işveren ilişkisi olmadığını savunmuştur.
Davacının iş akti ile çalıştığı kesinleşen hizmet tespit davası ile ortaya konmuştur. Fesih olgusu ise işveren tarafından ispatlanmalıdır, ancak, davalı Şirket, feshe dair sübuta erdirici delil ortaya koymamıştır. Davacının trafik kazası nedeni ile işten çıkarıldığı kabul edilse bile, işverenlik bu trafik kazasını ne açıdan haklı fesih nedeni yaptığını ispatlayamamıştır. Diğer taraftan, davacının psikolojisinin bozulduğu, iş aktini kendisinin haksız feshettiği yönünde Mahkeme gerekçesi var ise de fesih konusunda beyanları en somut olan tanık, davacının eski eşi olan ... olup, ... beyanında davacının psikolojisinin bozulduğunu, ayrılmak istediğini belirtmekle birlikte davacı ile işveren arasında tartışma yaşandığını, herhalde işverenin çocukları büyüyünce davacıya ihtiyaçları kalmadığından davalının davacıyı işten çıkardığını beyan etmiştir. Yani, ..."nin beyanında davacının ayrılmak istediği belirtilmiş ise de neticede çıkar tartışma sonucunda davacının davalı tarafından işten çıkarıldığı ifade edilmiştir. "Ayrılmak istemek" ile "ayrılmak" farklı olduğundan, davacının iş aktini sonlandırma iradesini ortaya koymadan önce davalı tarafından çıkarıldığı anlamı davacı tanığı ..."nin beyanından çıkabildiğinden, bu beyanın davalı lehine yorumlanarak davacının ayrıldığı sonucunu çıkarmak mümkün değildir.
Açıklanan nedenler ile, davacı lehine kıdem tazminatı ve ihbar tazminatının hüküm altına alınması gerekirken reddi hatalıdır.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.