MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki iştirak nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili ve davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, tarafların boşandığını, davalının müşterek çocuğun ihtiyaçlarına katkı sağlamadığını belirterek aylık 700,00 TL nafakaya hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı, davacı ile dini nikahla gayri resmi evlendiklerini, davacının kusurlu olarak evi terk ettiğini, nafaka ödeyecek maddi gücünün olmadığını beyanla davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile küçük çocuk ... Avcı’nın velayetinin anne ..."ya verilmesine, müşterek çocuk ... Avcı için 200,00 TL iştirak nafakasının dava tarihinden itibaren davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin taleplerin reddine, müşterek çocuk ... Avcı ile davalı baba arasında şahsi ilişki kurulmasına karar verilmiş, hüküm davacı vekili ile davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Türk Medeni Kanunu"nun 327.maddesinde, çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderlerin ana ve baba tarafından karşılanacağı ve yine Türk Medeni Kanunu"nun 329.maddesinde, küçüğe fiilen bakan ana veya babanın, diğerine karşı çocuk adına nafaka davası açabileceği şeklindeki yasal düzenlemeler ile çocuğun ihtiyaçlarının karşılanması amacı ile nafaka yükümlüsü olabilecek kişiler "anne ve baba" olarak belirlenmiştir.
Evlilik haricinde doğan çocuk için babanın nafakayla yükümlü tutulabilmesi için, çocukla baba arasında soybağının kurulmuş olması zorunludur.
Türk Medeni Kanunu"nun 282.maddesine göre, "Çocuk ile ana arasındaki soybağı doğumla kurulur. Baba ile arasındaki soybağı ise, babanın anayla evlenmesi, tanıma veya hakim kararı ile gerçekleşir."
Somut olayda; nüfus kaydında küçük ... Avcı"nın annesinin hanesinde kayıtlı olduğu, davacı annenin ise bekar göründüğü, davalı babanın ise, duruşmada çocuğun kendisine ait olduğunu beyan ettiği görülmektedir. Ancak, dosya kapsamından çocuk ile davalı baba arasında yukarıda anılan şekillerde soybağının kurulup kurulmadığı anlaşılamamaktadır.
O halde mahkemece, çocuk ile davalı baba arasında soybağının tesisi için, tanıma başvurusu veya soybağının kurulmasına yönelik açılmış bir dava olup olmadığı araştırılmalı, var ise; tanıma işlemlerinin tamamlanması veya soybağı tesisi davasının kesinleşmesi bekletici mesele yapılmalıdır.
Çocuk ile baba arasında yukarıda sayılan usullerle soybağının tesis edilmediğinin anlaşılması halinde ise; soybağının hüküm ve sonucu olan bakım yükümlülüğünün davalı için gerçekleşmediği gözetilerek bu durumda, çocukla ilgili ananın nafaka isteğinin reddi gerektiği hususu dikkate alınmalıdır.
Kabule göre de; dava nafaka istemine ilişkin olup, mahkemece talebin dışına çıkılarak velayet ve baba ile kişisel ilişki tesisine yönelik hüküm kurulması dahi isabetsizdir.
Açıklanan nedenler gözetilmeksizin hüküm tesisi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiş, bozma nedenine göre de, tarafların sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup temyiz itirazları yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 26.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.