MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

KARAR
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun, 11.01.2011 tarihli 6099 sayılı Yasa"nın 3. maddesi ile değişik 10. maddesinde, "Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. Şu kadar ki; kendisine tebliğ yapılacak şahsın müracaatı veya kabulü şartıyla her yerde tebligat yapılması caizdir" hükmü öngörülmüştür. Ayrıca aynı kanunun 3. maddesi ile eklenen ek fıkrada, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır” hükmüne yer verilmiştir.
Aynı Kanunun 21/2. maddesi “(Ek fıkra:11.01.2011 - 6099 S.K./5.maddesi) gösterilen adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olup, muhatap o adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza karşılığında teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırır. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır.” düzenlemesini ihtiva etmektedir.
Dosyadan, aleyhine hüküm tesis edilen davalı ..."nın adres kayıt sisteminde kayıtlı adresine çıkarılan davacılar vekilinin süre tutum dilekçesinin (Dairemizin daha önceki aynı sebebe dayalı dosyanın geri çevrilmesine dair kararların gereği yerine getirilmeyerek gerekçeli temyiz dilekçesinin tebliğe çıkarılması gerektiği halde) Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebliğ edildiği, bu durumun Tebligat Kanunu hükümlerine göre usulsüz olduğu anlaşılmıştır.
Davacılar vekili tarafından tarafından sunulan gerekçeli temyiz dilekçesinin, HUMK"nun 433. maddesi gereğince davalı ..."ya yöntemince tebliğ edilerek, tebligat parçası eklendikten sonra gönderilmek üzere, dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 03.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.