MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kişisel eşyanın iadesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalı ile 27/01/2015 tarihinde kesinleşen boşanma ilamı ile ayrıldıklarını, şahsi eşyalarının kendisine verilmediğini, davalının halen ortak konutta yaşadığını ve dava konusu eşyaları kullandığını, delil tespiti yapıldığını, tespit konusu eşyalar ile diğer kişisel eşyaların aynen iadesi yada fazlaya ilişkin hakların saklı kalmak kaydı ile 7.325,00 TL" nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, 1 adet çamaşır makinesi yada bedeli 250 TL, 1 adet bulaşık makinesi yada bedeli 250 TL, 1 adet salon koltuk takımı yada bedeli 800 TL, 1 adet oturma odası takımı yada bedeli 250 TL, ardiyede bulunan 1 adet yatak odası takımı yada bedeli 500 TL, 9000 ... klima yada bedeli 250 TL, 24000 ... klima yada bedeli 800 TL, yemek odası takımı yada bedeli 600 TL olarak eşyaların aynen iadesi yada bedeli olan toplam 3.750,00 TL nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiş; hüküm, süresinde davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kişisel eşya niteliğinde olan ev eşyalarının aynen iadesi, olmadığı takdirde bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Türk Medeni Kanunu’nun 6.maddesi hükmü uyarınca Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça taraflardan her biri hakkını dayandırdığı olguların varlığını kanıtlamakla yükümlüdür. Gerek doktrinde, gerek Yargıtay içtihatlarında kabul edildiği üzere ispat yükü hayatın olağan akışına aykırı durumu iddia eden ya da savunmada bulunan kimseye düşer. Öte yandan ileri sürdüğü bir olaydan kendi yararına haklar çıkarmak isteyen kimse iddia ettiği olayı kanıtlaması gerekir.
Somut olayda; davalı, tv ve kondisyon aleti dışında dava konusu eşyaların uhdesinde olduğunu kabul etmiş, dava konusu kahve makinesi, elektrikli ızgara, ... TV, dizüstü bilgisayar ve kondisyon bisikletinin, evlilik sırasında hediye edildiğini, klimaların zaten daha önceden var olduğunu, buz dolabı, çamaşır makinesi, bulaşık makinesi, fırın, ocak, salon koltuk takımı, oturma odası, yatak odası, yemek masa, sandalye takımının ise müşterek kullanım için alınan eşyalar olup, bedellerinin ortak ödendiğini, bu eşyalar alındığında sigortalı olarak çalıştığını, ayrıca evlilik hediyesi altınların da bozdurularak bir kısım beyaz eşyanın bedelinin ödediğini, tespit sırasında evde olmayan 127 ekran ... tv ve kondisyon aletinin arızalı olup, davacının kardeşine teslim edildiğini savunmuştur. Yapılan savunma çerçevesinde uyuşmazlık; eşyaların davacıya iadesinin gerekip gerekmediği noktasında toplanmakta olup, ispat yükü davalıdadır.
Davalı kadın, dava konusu kahve makinesi, elektrikli ızgara, ... TV, dizüstü bilgisayar ve kondisyon bisikletinin, kendisine ve müşterek çocuklarına hediye edildiğini ve eşyaların bir kısımının da evlilik sırasında hediye edilen ziynetler bozdurularak ve çalıştığı için kendisinin de bedelini ödediği eşyalar olduğunu savunmuş ise de; yargılama sırasında dinlenen tanık beyanlarıyla iadesi istenen bir kısım eşyaların davalıya ve müşterek çocuğa hediye edildiği savunmasının ispat edilemediği gibi, elektrikli ızgara ve kahve makinesinin evlilikten önce alındığı, fırınlı ocak ve buzdolabının davacının kurulu evinde bulundukları ayrıca, tv ve kondisyon aletinin davacıya iade edildiğinin ispatlanamadığı ve aksi yönde tanık beyanları bulunduğu gözetilerek, belirtilen eşyalar yönünden de davanın kabulü gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK"nun 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 26.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.