Davacı ... ile davalı... Uluslararası Gayrimenkul ...Tur. İnş. Yat. San. Tic. İth. İhr. Ltd. Şti. arasındaki istirdat davasına dair Bodrum 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 16/12/2015 günlü ve 2014/276 E. - 2015/504 K. sayılı hükmün Bozulması hakkında Yargıtay (kapatılan) 13. Hukuk Dairesince verilen 29/11/2018 günlü ve 2016/29938 E. - 2018/11524 K. sayılı ilama karşı davalı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiştir.
Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalı şirket tarafından Bodrum 1. İcra Müdürlüğü’nün 2014/2213 Esas sayılı dosyası ile aleyhine icra takibi başlatıldığını, adresinde bulunmaması sebebiyle süresinde ödeme emrine itiraz edemediğini, bu sebeple takibin kesinleştiğini, takibin dayanağının, imzası kendisine ait olmayan tellallık sözleşmesinden doğan ücret alacağı olduğunu, haciz tehdidi altında borcu olmayan bedeli 13.05.2014 tarihinde ödemek zorunda kaldığını ileri sürerek; haciz tehdidi altında ödenen 67.588,30 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek temerrüt faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, davalı aleyhine alacağın %40’ı oranında kötüniyet tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı; davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile, 67.588,30 TL"nin dava tarihi olan 22.05.2014 tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faizi ile birlikte davalı taraftan tahsiline karar verilmiş, kararın taraflarca temyizi üzerine Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin 29.11.2018 tarih ve 2016/29938 Esas, 2018/11534 Karar sayılı kararı ile davalının tüm temyiz itirazları reddedilerek hükmün davacı yararına bozulmasına karar verilmiş; bu kez davalı karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1- Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, HUMK"nun 440. maddesinde sayılan nedenlerden hiçbirisine uygun olmayan davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan karar düzeltme taleplerinin reddi gerekir.
2- Dava; istirdat davasıdır. Her ne kadar Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin 29.11.2018 tarih ve 2016/29938 Esas, 2018/11534 Karar sayılı kararı ile “...Eldeki davada mahkemece, tellallık sözleşmesinin yüz yüze değil posta yoluyla gönderilerek imzalandığı iddiası karşısında davalı şirketin, imza hususunda kötüniyetine ilişkin yeterli bir emare dosyaya yansımamış olup yapılan yargılama ve araştırma ile ancak sözleşmenin davacı tarafından imzalanmadığı kanaatine varıldığı gerekçesiyle kötüniyet tazminatına hükmedilmemiştir...somut olay değerlendirildiğinde davacı, dava dilekçesi ekinde ibraz ettiği, davalı tarafından keşide edilen ve takip konusu alacağın ödenmesinin talep edildiği 15.11.2013 tarihli ihtarnameye 28.11.2013 tarihli cevabi ihtarname ile açıkça, dayanılan sözleşmeyi kabul etmediğini, taraflar arasında böyle bir sözleşmenin imza altına alınmadığını bildirmiş olup, davalı tarafından 26.03.2014 tarihinde sözleşmeye dayalı olarak icra takibi başlatılmış, davacı tarafından ise haciz tehdidi altında borçlu olmadığı bedel ödenmek durumunda kalınmıştır. Hal böyle olunca, mahkemece, davacının bu istemi hakkında kabul kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde bu istemin reddedilmesi usul ve yasaya aykırı olup...” gerekçesiyle karar bozulmuş ise de, istirdat davasında kötü niyet tazminatına hükmedilmesine ilişkin yasal bir düzenleme bulunmamaktadır.
O halde mahkeme, eldeki davanın istirdat davası olduğu dikkate alınarak ve istirdat davasında kötü niyet tazminatına hükmedilmesine cevaz veren yasal bir düzenleme bulunmaması sebebiyle davacının kötü niyet tazminatına ilişkin talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, tellallık sözleşmesinin yüz yüze değil posta yoluyla gönderilerek imzalandığı iddiası karşısında, davalının imza hususunda kötü niyetine ilişkin yeterli emarenin dava dosyasına yansımamış olması sebebiyle imza hususunda kötü niyetine ilişkin yeterli emarenin dava dosyasına yansımamış olması sebebiyle davacının kötüniyet tazminatının reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Ne var ki, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, usulün 438/7. Maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekirken zuhulen bozulduğu anlaşılmakla, davalının karar düzeltme talebinin kabulü ile Yargıtay 13. Hukuk Dairesi"nin 29.11.2018 tarih ve 2016/29938 Esas, 2018/11534 Karar sayılı bozma ilamının kaldırılarak mahkeme kararının gerekçesinin açıklandığı şekilde değiştirilerek ve düzeltilerek onanması karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair karar düzeltme taleplerinin REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalının karar düzeltme talebinin kabulü ile Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin 29.11.2018 tarih ve 2016/29938 Esas, 2018/11534 Karar sayılı bozma ilamının KALDIRILMASINA, mahkeme kararının ONANMASINA, 4.069,45 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 25/03/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.