Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan yapılan yargılama sonucunda beraatine dair Bursa 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 08.03.2011 gün ve 2009/150 Esas, 2011/49 Karar sayılı hükmün O Yer Cumhuriyet Savcısı ile katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 24.10.2013 ve 2011/20287 Esas, 2013/10595 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararı ile ilgili olarak ilk derece mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 11.03.2014 gün ve 2014/5 Esas, 2014/83 Karar sayılı ilamın O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesinin ardından Yargıtay Kanununun 15. maddesi gereğince direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunda inceleme sırası bekleyen dosyanın 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderildiği anlaşılmakla yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Dairemizin 24.10.2013 gün ve 2011/20287 Esas, 2013/10595 sayılı bozma kararı usul ve kanuna uygun olup ilk derece mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 11.03.2014 gün ve 2014/5 Esas, 2014/83 sayılı direnme ilamında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.