Adana Ceza Kararları - Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/2073 Esas 2019/3371 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2073
Karar No: 2019/3371
Karar Tarihi: 27.05.2019

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/2073 Esas 2019/3371 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan açılan dava sonucunda, daha önce verilmiş herhangi bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığına ve suçun doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanacak suçlar kapsamında olduğuna karar verdi. Ayrıca, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmaması yönde bir karar verildi. Yargılama sürecinin kanunlara uygun bir şekilde yapıldığı ve kararın da doğru biçimde verildiği sonucuna varıldı. Kararda bahsedilen kanun maddeleri, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve TCK'nın 58. maddesi.

10. Ceza Dairesi 2015/2073 E. , 2019/3371 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Değişen suç vasfına göre kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
05/10/2009 olan suç tarihinin gerekçeli kararda 11/06/2009 olarak yazılması mahkemece düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı gözetilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Adli sicil kaydına göre, sanık hakkında TCK’nın 58. maddesindeki tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere
dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile eleştiri dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 27/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.