MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 08/07/2015 gün ve 2014/894 - 2015/474 sayılı kararı bozan Daire"nin 25/05/2016 gün ve 2015/14645 - 2016/5715 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş olmakla, tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davacı bankada emekli maaş hesabı bulunduğunu, davalı bankanın 2008 yılından beri hiç bir yasal dayanağı bulunmamasına karşın maaş hesabına bloke koyarak hesabındaki paraları çektiğini, yapılan işlemin 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 121. maddesine aykırı olduğunu ileri sürerek davacının maaş hesabına konan blokenin kaldırılmasına, 2008 yılından beri müvekkiline ödenmeyip hesaptan çekilen paralara ilişkin fazlaya dair haklar saklı kalmak üzere 10.000,00 TL"nin el konulduğu tarihten itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacının emekli maaşı hesabı üzerine konulan blokenin kaldırılmasına, 10.000,00 TL"nın kesinti tarihlerinden itibaren işletilen yasal faizi olan 3.350,00 TL ile birlikte toplam 13.350,00 TL"nın davalıdan alınarak davacıya verilmesine dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, istek halinde aşağıda yazılı 239,45 TL harcın karar düzeltilmesini isteyen davacıya iadesine ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 314,79 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 28/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.