MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı ile ücret, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının Ocak 1995-1997 ve Ocak 2000 - Mart 2007 tarihleri arasında elektrik teknisyeni olarak çalıştığını, aylık net ücretinin 1.000,00 TL olduğunu, davacının sigorta ödemelerini kontrol ettiğinde davalı şirketin yıl içindeki çalışmasının tamamının gösterilmediğini ve sigorta primlerinin eksik ödenmiş olduğunu öğrendiğini, maaş ödemelerinin de eksik yapıldığını, fazla mesai ve izin ücretlerinin ödenmediğini, yasal izinlerinin kullandırılmadığını, bu nedenle davacının Mart 2007 tarihinde haklı nedenle iş akdini feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ücret, fazla mesai ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının 1995-1997 ve 2000-2007 tarihleri arasında çalıştığını ve iki dönemde de özel sebepleri olduğunu söyleyerek işten ayrıldığını, bu nedenle tazminat talep hakkı bulunmadığını, davacının 1995-1997 tarihleri arasındaki çalışmalarına ait alacaklarının zamanaşımına uğradığını ve talep edilemeyeceğini, fazla mesai yapmadığını, yıllık izinlerini kullandığını ve kullanmadığı izinlerin ücretini aldığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında uyuşmazlık, yıllık ücretli izin alacağının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı noktasında toplanmaktadır.
İş sözleşmesi 20/03/2007 tarihinde sona eren davacı işçi, dava dilekçesinde 100 TL yıllık izin ücreti talebinde bulunmuş ve 26/06/2014 harç tarihli ıslah dilekçesi ile talebini arttırmıştır. Islah dilekçesi davalı vekiline duruşmada elden tebliğ edilmiş ve davalı vekili aynı celsede ıslaha karşı zamanaşımı itirazında bulunmuştur.
Fesih tarihinde yürürlükte olan 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 126. maddesi uyarınca işçilik haklarından olan izin ücretleri iş sözleşmesinin sona ermesinden itibaren 5 yıllık zamanaşımına tabidir. Islah tarihi itibariyle anılan istek dava dilekçesi ile talep edilen 100 TL dışında zamanaşımına uğramıştır. Yıllık izin alacağı talebinin zamanaşımına uğradığı gözden kaçırılarak karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.

F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 13/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.