MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalı şirkete ait yurtdışı şantiyelerinde 1993–2009 tarihleri arası kalıpçı ekipbaşı /formeni olarak çalıştığını, müvekkilinin iş akdinin haksız olarak feshedildiğini, kıdem ve ihbar tazminatının ödenmediğini, son aylık ücretin 1.800 Amerikan doları olduğunu, üç öğün yemek, barınma ve ısınma gibi gereksinimlerinin işverence karşılandığını ileri sürerek, kıdem tazminatı ve ihbar tazminatının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; dava konusu taleplerin zamanaşımına uğradığını, her bir proje için ayrı ayrı hesaplama yapıldığında zamanaşımın söz konusu olduğunu, ayrıca belirli süreli proje bazlı hizmet akdinin söz konusu olması nedeni ile kıdem ve ihbar tazminatı talep edilemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem ve ihbar tazminatı istemlerinin tahsiline karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalıya ait yurt dışı işyerinde çalışan davacının tazminatlarının belirlenmesine esas ücret taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Mahkemece re"sen yapılan hesapta saat ücretin 3,88 USD ve ayda 225 saat çalışma süresine göre net ücretin 225x3,88=873,00 USD olduğu, fesih tarihindeki Merkez Bankası efektif satış kurunun 1,5742 TL olduğu, davacının yemeğinin ve barınmasının işverence karşılandığı dikkate alındığında aylık 200 USD yemek ve barınma menfaati sağladığının kabulünün gerektiği, buna göre davacının son ay giydirilmiş ücretinin (1.073,00 X 1,5742=) 1.689,12 TL olduğu tespit edilerek tazminatlar hüküm altına alınmış ise de, varılan sonuç hatalıdır.
İşveren tarafından savunulan saat ücretinin yargılama sırasında davacı vekili tarafından kabul edilmesi nedeniyle ücretin 3,88 USD saat ücreti olarak belirlenmesi yerinde ise de, davalı işverence sunulan mesai şeritlerinde günlük mesainin 8 saat olarak belirtilmesi karşısında, hesaba esas alınan saat ücretinin aylık 240 saat yerine 225 saat ile çarpılması ve hesapların giydirilmiş brüt ücret üzerinden yapılması yerine giydirilmiş net ücretten yapılması bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.