MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
1)Temyiz edilen karar, Sulh Hukuk Mahkemesi`nden verilmiştir.
Mahkeme ilamı, dahili davalılar vekiline 11.07.2013 tarihinde, davacı vekilinin temyiz dilekçesiyle birlikte tebliğ edilmiş ve karar HUMK`nun 437/1. madde hükmünde öngörülen 8 günlük yasal temyiz süresi geçirildikten sonra 02.10.2013 günü temyiz edilmiştir. Aynı Yasa’nın 432/4. maddesine göre süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas,1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, temyiz isteminin süre yönünden reddi gerekmiştir.
2)5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2014 yılı için 1.890,00TL’dir.
HUMK.nun, 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/4 ncü madde hükmüne göre alacağın tamamının dava edilmiş olması halinde, asıl istemin kabul edilmeyen bölümü, anılan kesinlik sınırını geçmeyen davacı tarafın, temyiz hakkı bulunmamakta ise de, davalı tarafça, kesinlik sınırı üzerinde kalan miktara yönelik temyiz yoluna başvurulması halinde, davacı tarafın, katılma yolu ile temyiz hakkı saklıdır. Somut olayda, dava dilekçesinde, 11.558,38 TL.nın tahsili istenilmiş olup, mahkemece, 11.477,70 TL. sının tahsiline dair verilen karar, reddedilen 80,68 TL miktar yönünden davacı vekilince temyiz edilmiştir. İstemin reddedilen kısmı, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı gibi, temyizin katılma yolu ile temyiz de olmamasına göre, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
Öte yandan; dahili davalılar vekilinin temyiz istemi süresinde olmadığından, böyle bir temyize katılma yolu ile temyiz de esasen mümkün olamayacağından, davacı vekilinin katılma yolu ile temyiz hakkının doğmadığının kabulü gerekir. Bu itibarla, davacı vekilinin katılma yoluyla temyiz istemin de bu nedenle reddi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, dahili davalılar vekilinin temyiz isteminin süre yönünden, (2) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz ve katılma yoluyla temyiz istemlerinin REDDİNE, peşin alınan harçların istek halinde iadelerine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 12.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.